Dennis Heijn – Tegen de stroom

Kidnappen als dwangmiddel

De achternaam van de schrijver is niet onbekend, zeker als je er de geruchtmakende ontvoering van zijn vader bij denkt. Dennis Heijn, zoon van dus, houdt het niet bij de kruidenierswarenbusiness maar laat dit boek spelen in het enorme schimmige speelveld van de wereld van de fossiele industrieën. Waar één maatschappij een dikke vinger in de pap heeft, inderdaad Shell.

Dennis Heijn windt er geen doekjes om. Al in het prille begin van deze klimaatthriller worden de good- en bad guys in stelling gebracht. Nuancering is niet nodig. De tegenstrijdige krachten die elkaar zullen gaan bevechten, heten respectievelijk Pino en Shell. Dat schept niet alleen helder beeld maar geeft ook een mooi spanningsverhogend uitgangspunt: de eenling tegen de globale moloch. Heeft de eenling een kans? Waarschijnlijk niet.Daarom voert Pino, samen met drie vrienden, een gewaagde actie uit. Ze ontvoeren de zoon van de CEO van Shell. De fossiele industrie en Shell in het bijzonder moeten ter verantwoording worden geroepen.

Hoe dat afloopt zeg ik lekker niet, want dat zou de spanningsboog van de thriller ontspannen en bovendien veel te veel informatie weggeven die het lezen van dit boek waarschijnlijk overbodig gaat maken. Wat ik met enige opwinding in mijn stem wel kan vertellen is dat de filmrechten van dit boek al voor verschijning zijn verkocht. Of dat een pluspunt is mag u zelf uitmaken.

Het verhaal volgt het thriller-ontvoerings-scenario uitstekend. Pino haalt geen bevrediging meer uit zijn werk bij het Wereld Natuur Fonds en zegt zijn baan op. Bedrijven zoals Shell maken absurde winsten die ze niet aanwenden om hun absurde uitbuiting van de aarde te compenseren; in plaats daarvan gaat alles naar de aandeelhouders. Niets nieuws onder de zon. Maar de nu werkloze Pino heeft een masterplan: hij en zijn maten gaan de zoon van de CEO van Shell ontvoeren, aldus Shell chanterend om de onze aarde fnuikende fossiele industrie tot inkeer te brengen.

 “In de twaalf uur durende rit naar huis heeft Pino genoeg tijd gehad om na te denken. So far so good. Als Italiaan loop je altijd het risico vereenzelvigd te worden met landgenoot Niccolò Machiavelli, wiens gedachtegoed vaak ten onrechte wordt samengevat als ‘het doel heiligt de middelen.’ Maar het grote doel rechtvaardigt niet alle middelen, vindt Pino. Zo zullen ze niemand doden, Nemo al helemaal niet, dat hadden ze van tevoren nadrukkelijk afgesproken.

De beangstigende notie dat hij niet meer terug kan, wordt overstemd door de opluchting dat Sunlight nu daadwerkelijk is begonnen. Er komt een moment dat je actie wilt ondernemen. Je kunt nu eenmaal niet alles voorzien, dus als je je uitgebreid hebt voorbereid, is het op een gegeven moment ook tijd om gewoon te starten. Ze hebben heel veel verschillende scenario’s doorgenomen; een kunstje dat ze nota bene geleerd hebben van Shell, dat bekendstaat om zijn scenarioplanning. Iets wat zijn nut had bewezen tijdens de oliecrisis in de jaren ‘70.”

Echt spannend is het nog niet. Een twistpunt is de schrijfstijl, die stroef aandoet. Ook kun je je bedenkingen hebben over de vrij dunne plot, en twijfelen aan de realiteitszin deze kidnapping, maar het verhaal duwt de lezer in elk geval voort tot aan de ontknoping. En we hebben nog de film die gaat komen. Qua publiciteit komt het dus zeker wel goed, al was het maar omdat het tegen de stroom ingaan uiteindelijk een goede zaak betreft.

—

ISBN: 9789083368344

Sterren: ***

Uitgeverij Santasado 

Ook verschenen op Bazarow