Annet Schaap – Krekel

Narigheid verwoord in prachtige taal   

Het duurde even – 8 jaar om precies te zijn – tot we het volgende boek van Annet Schaap na ‘Lampje’ in onze armen konden sluiten.  Maar nu ligt het glorieus voor ons: 409 pagina’s over onze subhoofdpersoon Krekel.

De echte hoofdpersoon is Eliza, zijn zusje, die Krekel helpt, beschermt, vasthoudt wanneer nodig en hem vooral graag met Vader in contact wil brengen. Helaas is Vader James Tacker totaal niet geïnteresseerd in Krekel, en nog minder in Eliza. Ook niet in zijn andere vijf zonen, die wat in de rondte lapzwansen, en volgens een gerucht opeens verdronken zijn. Vader en hun nieuwe moeder Duifje hebben andere prioriteiten. Zoals feesten geven, proosten en shinen met het verdiende geld van de door Vader aangelegde en geëxploiteerde spoorlijnen.

Annet Schaap

Dat is de sprookjeswereld waarin Eliza met Krekel een bestaan poogt op te bouwen. Maar zoals dat gaat in geschiedenissen met boze stiefmoeders, is die ellende voor Eliza realistisch. Wat heet, ze wordt genegeerd, doodgezwegen door iedereen en weggestopt in een zolderkamertje. Zo zou haar verhaal in stilte kunnen afsterven, ware het niet dat in sprookjes ook verplicht een opbeurend element verwerkt zit. Stiefmoeder Duifje neemt het foute besluit de grootste bruiloft ooit te gaan houden. De stress wordt haar nu al bijna teveel als ze Eliza’s kamer binnenstormt:

“Naast de kast staat een stapel grote witte dozen, de bruid grijpt er een en scheurt hem open.

‘De hele wereld is ook tegen me! Iedereen! Alles!! Altijd!!!’ …

Eliza staat daar maar, kijkt naar de woedende vrouw in haar moeders ochtendjas…

Ze trekt een bruidsjurk tevoorschijn, net zo glinsterend als jurk nummer zes, net zo wit, minstens zo mooi.

‘En verder niks, hoor je! Hé-le-maal niks! En nou hup dat jurkje aan, bloempjes strooien jij!’”

 Weer wordt er aan de deur geklopt.

‘Waarom duurt het allemaal zo lang?’ Haar vader stapt de kamer in. ‘Jullie zijn nog helemaal niet klaar!’

‘We zijn klaar als we klaar zijn!’ Duifjes stem krast als een nagel over een schoolbord..

James Tacker zet haastig een paar stappen achteruit. ‘Natuurlijk, natuurlijk. Ik … ik wou alleen…’ Hij kijkt schichtig naar zijn bruid in de blauwe ochtendjas. ‘O, deze is eh … heel anders weer … Maar ook heel mooi hoor!’

‘Het is een ochtendjas, idioot! Zorg dat er NU nieuwe meisjes komen. Ik kan weer helemaal opnieuw beginnen, dankzij je dochter.’”

Schaap schept een gloedvol sprookje van goede mensen met goede intenties, goede mensen met slechte intenties en onschuldige mensen zonder intenties, dat alles vervat in een geweldig verhaal. Als lezer moet je stapvoets te werk gaan, anders mis je de briljant duistere onderliggende lagen van schijnbaar normale conversaties. Met de personages is het goed meeleven dankzij hun scherp afgetekende karakters en hier en daar een nauwelijks verborgen DSM-IV gestoordheid. Het verhaal staat bol van suggestie, de dialogen dragen veel tongue in cheek, subtiele verwijzingen en vileine mankementen van de menselijke geest aan. Een levensecht sprookje waarin je nooit hoopt te figureren.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Annet_Schaap

Ook verschenen op Boekenkrant en TikTok.

Uitgeverij Querido

ISBN: 9789045131153

Sterren: *****