Pim Lammers, Milja Praagman – Het lammetje dat een varken is

In een verkeerd lichaam

Dit zou een ultrakorte bespreking kunnen zijn. Het gaat over een lammetje dat graag een varken zou willen zijn. Een dier dus in een fout velletje. Lastig als je dat je hele lammetjesleven met je mee moet dragen. Tragisch zelfs. Dus: goed om de aandacht op te vestigen.

Dat was het dan, veel plezier met het boek.

Nee, geintje. Het thema hier is inderdaad ‘jezelf willen zijn’, op een erg leuke en creatieve manier uitgewerkt tot een verhelderend verhaal.

Het begint subtiel. Vijf schapen (en één kip) lopen in een weitje. Ze hebben een glimlach rond hun snuitjes, een happy tafereeltje.

Een bladzijde verder vinden we een haast nog happier tafereeltje: er liggen vijf varkens in een modderpoel. En twee kippen naast de poel, maar die doen er even niet toe. De varkens zijn besmeurd, half onder de oppervlakte van de poel:

“ze rollen door de modder

en doen verder niet zo veel.”

Het volgende tableau is anders: in de varkensmodderpoel liggen niet alleen varkens. Neen, er is een lammetje bij gekomen. Dat spartelt in zijn helderwitte vachtje met veel plezier in de donkere drab, tot verbazing van de toekijkende varkens.

De doordenkende lezer kan de rest van dit mooie verhaal waarschijnlijk wel raden. Jullie mogen zelf ontdekken of je voorspelling wel of niet klopt.

De teksten zijn summier, bijna steno, en laten aan duidelijkheid niets te wensen over.

De geinige illustraties van Milja Praagman versterken die duidelijkheid. Nu is duidelijkheid essentieel in een boek, maar hier is het een punt van kritiek: het is TE duidelijk. Er is geen twijfel aan wat hier het motto is. Die boodschap wordt in je gezicht geduwd en zoals modder nog een beetje uitgesmeerd, zodat je het niet vergeet. Voor mij had het subtieler gemogen. Maar misschien is die duidelijkheid voor sommige lezertjes nodig.

—

Sterren ***