Thé Tjong-Khing – Sprookjes van ergens

Prachtige tekeningen, mindere taal

Aan de uitvoering van het boek ligt het niet. We noteren A4 formaat, kinderhandenbestendige kaft, valpartijproof, heldere kleuren in fraaie tekeningen, afgeronde maar taaltechnisch wat hobbelige verhalen, robuuste uitvoering; een hebbeding voor sprookjesliefhebbers. Op de tekstuele details kom ik zo terug. Eerst deze fraaie parabel.

“’De bloedende zwaan’

Lang, lang geleden was er ergens in Zweden een jongen die graag ridder wilde worden. Het was een goede jongen, die graag goede dingen wilde doen en mensen wilde helpen.

Op een dag liep Bodvid, want zo heette hij, in zijn eentje door een berkenbos. Hij voelde zich een beetje alleen. ‘Ik wil zo graag een prins ontmoeten en hem dienen. Maar ik ken er geen.’ Het was erg koud en doodstil in het bos. Toen Bodvid eindelijk bij een open veld kwam, hoorde hij het geruis van vleugels. Hij keek op en zag drie prachtige witte zwanen vliegen.

De jongen keek er verrukt naar. Wat een vrijheid hebben zij, wat moet dat heerlijk zijn om zo door de vrije open lucht te kunnen vliegen…”

Het verhaal gaat goed van start. Eén taalpuntje: “Op een dag liep Bodvid, want zo heette hij, in zijn eentje door een berkenbos.”  “Bodvid, want zo heette hij”, is overbodig want dubbelop. Nee, ik wil niet mierenmelken maar er is meer op taalgebied aan de hand. We gaan door:

De jongen die door het bos loopt ziet zwanen boven zich vliegen. Ze landen zelfs naast hem. Maar zodra hij begint te praten wordt de tekst vreemd pompeus:

“O zwanen,” fluisterde hij, ‘neem me mee…”

“De zwanen daalden en landden vlak naast hem. Er ging een rilling door Bodvid heen, want wat was dát? De grootste zwaan had een wond op zijn borst! Een druppel bloed kwam op Bodvids hand terecht. En toen gebeurde er iets buitengewoons … “

Deze tekst zegt: “Er ging een rilling door Bodvid heen, wat was dát?” Dat is dubbelop, ook wel een contaminatie genoemd: de rilling en het angstige ‘wat was dát? Is teveel van het goede.’

Dan de oorzaak van de rilling: “De grootste zwaan had een wond op zijn borst! Een druppel bloed kwam op Bodvids hand terecht. En toen gebeurde er iets buitengewoons…”  Ook hier geeft de tekst teveel weg: ‘Een druppel bloed kwam op Bodvids hand terecht. En toen gebeurde er iets buitengewoons…’ Hiervoor hebben we de regel: ‘Show, not tell’ ofwel ‘Laat het zien in plaats van het te vertellen.’  

Thé Tjong-Khing

Halsmisdaden zijn dit niet. Het zijn hobbels in een tekst die gladder geweest had kunnen zijn en daardoor scherper, duidelijker. Verder niet zeuren. De sprookjes zijn goed leesbaar en ondersteund door de geweldige tekeningen maken ze de totaalscore weer vet positief. Een prachtboek voor sprookjesliefhebbers.

—

ISBN: 9789025781552

Uitgeverij Gottmer

Ook verschenen op Boekenkrant