Marina Yuszczuk – Dorst

Mij dorst

Nee, geen Dolfje Weerwolfje hier, dit is the real stuff. Een heuse vampierroman met een aderlatingscreatuur dat in Buenos Aires rondloopt op zoek naar bloeddoordrenkt snoepgoed. Dat thema zal geen verrassing zijn als een vampier de hoofdrol speelt. Zo’n verhaal zou dan ook uitgekauwd en voorspelbaar zijn – als Marina Yuszczuk er geen extra dimensie aan toevoegde.

Marina Yuszczuk

Het begin: in de negentiende eeuw gaat een vampier aan wal in Buenos Aires en dompelt zich onder in de bruisende stad. Ze verzamelt minnaars en minnaressen en probeert haar onlesbare dorst te bedwingen. Om dat te bestendigen laat ze zichzelf verdwijnen ze in een nieuw mausoleum. Voor altijd, hoopt ze.

Uiteraard lukt dat niet. We vinden haar tweehonderd jaar later terug op een begraafplaats. Met zoontje. Ze is wat onrustig en gaat een kerk binnen, op zoek naar een prooi. In de biechtstoel vertelt ze de priester smeuïge verhalen over haar seksuele avonturen, steeds een beetje wilder en opwindender, net zolang tot hij breekt, uit zijn hokje komt en haar wil nemen. Ze vernedert hem:

“Joaquíns ondergang moest compleet zijn. ik duwde hem op de grond, schoof zijn soutane omhoog en ging schrijlings op hem zitten om hem tot een hoogtepunt te brengen. Daar was niet veel voor nodig. Hij was in extase en keek me smekend maar ook beschaamd aan, wat me gek maakte. Ik wilde niet langer wachten, ik perste me nog harder tegen zijn heupen, pakte zijn hand en zette mijn tanden in zijn pols. Eindelijk kon ik genieten van dat bloed dat volgens een absurd geloof bijzonder zuiver moest zijn…. Terwijl het bloed uit Joaquíns aderen gutste, rende ik naar het altaar en zocht naar de miskelk waarmee hij de mis opdroeg.

Die vond ik tenslotte in een zijkamertje, een bescheiden, klokvormige kelk die ik vlug met het straaltje donkerrood bloed dat uit Joaquíns arm opwelde terwijl hij bewusteloos op de vloer lag… Aan een flinke slok had ik genoeg.”

Prachtige scènes als uit een vampierfilm doemen op, maar Yuszczuk zoekt het dieper. Ze verbindt het onontbeerlijk levenbrengende mensenbloed met de ook menselijke primitieve lagen zoals seks, geweld en liefde. En laten we vooral de onlesbare dorst niet vergeten. Mooi geschreven en bovenal een heerlijk plastisch verhaal over onlesbare bloeddorst.

—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com en TikTok

ISBN: 9789025476243

Sterren: ****

Uitgeverij: AtlasContact

Ook verschenen op Boekenkrant