Kim Crabeels – De meest eenzame walvis ter wereld

Gave tekeningen met matige tekst

Een fraai prentenboek hebben we in handen, met een prachtige voorplaat van een klein meisje en een walvis die boven haar zweeft. Maar wacht, een walvis die zweeft? ‘De meest eenzame walvis ter wereld.’

Kim Crabeels

We leren al snel dat haar papa weg is. Alweer weg is. Die is zeker weer ondergedoken in zijn mini-onderzeeër om de zeebodem af te speuren naar vissen (om te tellen), dieren, planten en wonderen op zee. Papa doet dat heel vaak, bijna altijd eigenlijk, waardoor de kleine Lilja achterblijft. Lilja kan ook niet weg want ze is de beheerder van het Noorderlicht. Geen baantje dat je licht kunt opvatten of negeren: het licht moet juist blijven branden, dus klimt Lilja met grote regelmaat de hoge vuurtoren in om het noorderlicht uit te zenden voor passerende schepen.

Zo begint dit onevenwichtige prentenboek. Onevenwichtig in de verdeling tussen tekst en tekeningen bijvoorbeeld. Sommige teksten beslaan een hele bladzijde, terwijl er maar een petieterig tekeningetje tegenover staat. Teksten die ook niet altijd even makkelijk weglezen omdat de lezende (of voorgelezen wordende) kleuter struikelt over moeilijke woorden en lange, lange zinnen.

Verder lijdt de tekst aan schoonschrijverij. Er zijn tekstschrijvers die dat prachtig doen: met niet alledaagse woorden een wereld oproepen die net buiten de onze ligt. Daarbij een sfeer scheppend die alleen met die woorden tot leven komt, zoals bijvoorbeeld Toon Tellegen als geen ander kan.

Dat talent ontbreekt hier in warrige zinnen als:

“Lilja maakt een vrije val van meters. Haar buit kriebelt. Haar navel raakt haar ribben en ze gilt luider dan de wind.”

“’Maar papa, die zee is helemaal niet stil. Papa’s ogen worden groot. Zijn mond vormt een ‘O’. hij schudt zijn hoofd en lacht. ‘Lilja, ik weet veel over vissen. Maar ik krijg kop noch staart aan jou.”

“Zijn neus wrijft langs de hare en hij fluistert in haar oor: ‘Dat het grootste wonder klein is, en dichterbij dan ik ooit dacht.’”

Tot zover de tekst. De tekeningen vallen in een heel andere categorie – de buitencategorie. Ze zijn vloeiend, kleurrijk, wild, oogstrelend en een lust voor de illustratieliefhebber. De kleine Lilja ziet er precies zo uit als je je voorstelt, de dieren en planten zijn levendig en het kleurgebruik ondersteunt zowel het beeld als de tekst die erbij hoort. Maar het mooiste is zonder twijfel de WALVIS. Dat enorme dier, groots in zijn enormiteit, brengt alleen al door zijn voluptueuze aanwezigheid het verhaal op smaak.

https://www.kimcrabeels.be

Dus, gelukkige toekomstige eigenaars van het prentenboek: lees, blader, kijk, verwonder en bewonder ‘De meest eenzame walvis ter wereld’

—

ISBN: 9789463835695

Uitgeverij Pelckmans

Ook verschenen op Boekenkrant