Sanne Rooseboom – Het ministerie van Oplossingen en het veel te volle huis
Bijzondere problemen
In het boshuis is het niet pluis. Dat denken Nina en Alfa omdat ze spullen vinden zoals een fossiel, een glanzende sjaal en een mysterieus schrift. En omdat die spullen uit het boshuis komen, en de kinderen weten dat ze daar zeker niet thuis horen, komt het Ministerie van Oplossingen in actie.
Sanne Rooseboom
Een mooi nieuwsgierig makend begin van weer een nieuwe klus voor het Ministerie, deze case van het boshuis:
“Het eerste wat Nina opviel, was de muur van dozen. Tot aan het plafond van het halletje stonden torens van uitdijende dozen en kratten met daartussen een dun paadje. Het was of ze door het landschap liep van een donker sprookje. Ze leunde met een hand op de schouder van Kai, die voor haar uit liep… Een stoffige, zware geur van muf karton en natte kelder hing als een rookwolk om alles heen. Door de benauwde lucht werd Nina bijna écht onwel…”
‘Het ministerie van Oplossingen en het veel te volle huis’ blijkt een taaie klus. Onze helden zoeken zoals gewoonlijk als detectives de reden waarom het veel te volle huis veel te vol is. Het begin lijkt te liggen in 1914. Tirza haalt de anderen over om zich goed in te leven in dat jaartal, om te kunnen begrijpen hoe het in die tijd was. Ze zoeken ook de juiste rekwisieten en documentatie bij het verhaal en jawel, Tirza kan voor gaan lezen hoe het in die tijd in werkelijkheid was:
“’De vrouw die alles bewaarde
Het Ministerie kwam ter oore dat er te Zutphen eene weduwnaar woonde van aanzienlijke leeftijd die al enkele jaren bijna niet buitenkwam. Buren klaagden over muizen die uit haar huis kwamen en over eene onfrissche lucht.
Twee ambtenaren van het Ministerie, vermomd als politieagenten, hebben deze dame bezocht. Zij troffen ter plekke eene onbeschrijflijke rommel aan. De dame had stellig alles bewaard waar haar oog op was gevallen. Haar poovere woning was gevuld met ledige potten …”
Het voorlezen van Tirza gaat nog een tijdje door, tot de tijd rijp is voor actie. Maar gewone actie is hier niet op zijn plaats. Een hoarder, zoals dat in fout Nederlands heet, kun je niet helpen met het opruimen van haar huis. Ook al staat dat bol van de overbodige rotzooi. De enige manier om te helpen is praten, en heel langzaam proberen de hoarder in te laten zien dat dit ramvolle huis nog voller maken misschien, eventueel een klein beetje uit de hand aan het lopen is.
Mooi thema, goed uitgebouwd door Sanne Rosseboom en prettig in een dik boek verwerkt. Realistisch en toch spannend, dit ‘Het ministerie van Oplossingen en het veel te volle huis’ Lezen maar.
—
ISBN: 9789000362547
Sterren: ***
Uitgeverij: Van Goor
Ook verschenen op Bazarow
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!