Stephen King – Vrees niet

Suspense met een boodschap

Meesterverteller King slaat weer toe, dit keer met twee verhalen in één. De ene verhaallijn volgt hoofdpersoon Gibney Holly, de eigenaresse van detectivebureau FindersKeepers. Zij wordt ingehuurd als lijfwacht voor de spraakmakende auteur Kate McKay, die een boekentour gaat doen. Holly weet al dat er een gewelddadige stalker van McKay rondloopt, dus ze moet alle zeilen bijzetten om haar auteur veilig te houden.

De andere verhaallijn wordt ingevuld door de herstellende alcoholist Trig. Deze persoon wil de veroordeling en daaropvolgende dood van een onschuldig man, Alan Duffrey, wreken. Hij vermoordt voor elk van de juryleden die Duffrey schuldig hebben bevonden, een onschuldige man/vrouw. Voor dat loslopende probleem roept de politie ook de hulp in van Holly, omdat ze een goed psychologisch inzicht heeft.

Stephen King

Met de secuur- en uitgebreidheid die we van King gewend zijn, volgen we om beurten de twee protagonisten. De woordenbrij die dat op papier brengt is imposant. Niet voor niets telt het boek bijna 500 pagina’s, die wisselend werken op de lezer. Bij mij was dat meestal too much. De overdaad tekst hangt samen met de langdradige om- en beschrijvingen van het wel en wee van de personages. Ja, hij zet die twee helder neer, en nee, de grapjes die hij die personages laat maken zijn niet allemaal leuk.

Bijbelteksten uitleggen
Eerlijk is eerlijk: een stevige mening vent King wel uit, met een knappe scene over (te) rigide bijbelvolgers die hun Bijbelteksten wel heel letterlijk uitleggen:

“Met de borsalino half voor haar gezicht getrokken, loopt Corrie Lake Street uit, op weg naar West 2nd Street… Een eind verderop ziet ze haar bestemming al – HAMMER NEWS, ALLE NATIONALE KRANTEN, staat er op het uithangbord – wanneer links van haar een vrouw opeens ‘Hé, Kate!’ roept. Later zal Corrie de politie vertellen dat de stem hees klonk, alsof de vrouw de longen uit haar lijf had staan gillen bij een popconcert. Wanneer Corrie haar hoofd omdraait, wordt ze in haar kraag gegrepen en een steegje in gesleurd waar het naar vuilnis stinkt. Ze wankelt, maar blijft overeind. Ze denkt: Ik word beroo..

De rest verdwijnt uit haar hoofd wanneer ze keihard tegen de stenen muur van het steegje wordt gesmeten. Nú ziet ze de vrouw in de trenchcoat een aantal centimeter langer dan Corrie … Haar tas hangt over haar linkerschouder. Haar rechterhand verdwijnt erin en haalt er een thermosfles uit waarop met zwarte viltstift ZUUR geschreven staat….

‘Dit is je verdiende loon,’ zegt de roodharige vrouw en ze gooit de inhoud van de thermosfles in Corries wijd opengesperde, verschrikte ogen. ‘Maar ik sta niet toe dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft, zij moet zich rustig houden. Timotheüs 1, bitch.’

Het branden begint onmiddellijk. Haar zicht vervaagt….”

‘Ga naar huis, Kate. Nu het nog kan.’

Ze ziet de roodharige vrouw niet de steeg uit lopen. Ze ziet helemaal niets. Ze hoort zichzelf niet eens gillen. De pijn slokt haar volledig op.” Een scene die in een notendop de huidige diepe verdeeldheid in Amerika laat zien. Intussen gaat het verhaal door: de acties van de twee hoofdpersonen naderen elkaar aarzelend maar onbarmhartig. Het kan niet anders dan met een knal eindigen, en dat doet het dan ook. Lekker over de top, vintage King met een boodschap: vrees niet.

—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com en op TikTok

ISBN: 9789463837880

Sterren: ****

Uitgeverij: Boekerij