Olivier Tallec – Drie stenen

Tevreden met wat je hebt

Mysterieus is de voorplaat van dit prentenboek wel. Op een groene verhoging (een rots, lijkt het) zien we dat dat groene, gras is. Op zich niet vreemd. Wel eigenaardig zijn die zes grote ogen die me aanstaren, wit met ronde zwarte punten erin, bovenop die verhoging, in het groene gras. Wat kan dat zijn?

Sténen, mensen, het zijn stenen. Of rotsen, of stukken lava, of afgebrokkelde hompen bergwand. Laten we ze stenen noemen omdat de titel dat ook doet. Met deze kale informatie gaan we het boek binnen.

De tekst helpt ons iets verder, maar niet veel: “Hoog, heel hoog op de berg leefden drie stenen. Ze waren er altijd al, daarboven aan de top.”

Olivier Tallec

De stenen zijn zeer tevreden met hun plekje daar. Ze worden elke ochtend gestreeld door een frisse bries, kunnen bewonderend naar de bergtoppen kijken, schaapjes tellen en de plantengeur opsnuiven. Zoals de bladzijde afsluit: “Het leven aan de top was precies zoals het moest zijn.”

Bam!

Olivier Tallec slaat toe. Het weer verslechtert, donkere wolken pakken zich samen boven de bewegingloze stenen, ze kijken angstig omhoog en jawel:

“De wereld werd zwart als de nacht, dikke regendruppels plensden neer, de donder rommelde en knetterde. En… een vurige flits verbrijzelde de bergtop. De stenen sprongen, rolden en stuiterden.

En zo verjoeg de donderstorm de drie stenen van de enige plek die ze kenden.”

Als je dacht dat dit het dieptepunt van het verhaal was, zit je ernaast. Het is pas het begin. De start van een letterlijke dalende veiligheid voor de arme stenen. Speelbal van de natuur zijn ze geworden, en hulpeloos doen ze het enige wat ze kunnen: nog verder vallen.

Tallec brengt de boodschap met kernachtige teksten en fijne tekeningen dichtbij de lezer: je kunt vallen, meerdere malen zelfs, maar je komt altijd weer ergens terecht. En is die plek slechter dan de vorige? Een mooie hypothetische vraag die de (jonge) lezers zichzelf mogen stellen. Wellicht kan papa of mama een beetje helpen bij de uitleg, maar de invalshoek is goed, mooi vormgegeven en leerzaam. Wat wil je als rots nog meer?

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant 

—

Sterren: ****

ISBN: 9789462918344

Uitgeverij De Eenhoorn