Selma Noort – Als de hemel valt

Komt het nog goed met de wereld?

Verwarring. Dat woord blijft hangen bij deze lezer na lezing van ‘Als de hemel valt’. Hierin gebeurt heel veel, een boel moois en een boel lelijks, in een niet per definitie consequent verhaal. Wat wil dit boek zeggen?

Het begin: Pelgrim Santen beklimt in Peru de Heilige Piramide. Op één van de traptreden ligt een baby, een vondeling, een meisje. Hij raapt haar op en neemt haar mee naar zijn kinderloze zus Aurora, die het meisje Rosa als haar dochter opneemt:

“Toen Rosa drie jaar was, verdween de Beschermer van het Volk. Schreeuwende opstandelingen bestormden het regeringsgebouw en staken zijn vlaggen in brand… Op de televisie riep de aanvoerder van de opstandelingen zichzelf uit tot Zegenend Leider van Alles en Iedereen.”

Er komen nieuwe regels, zoals: ‘Iedereen mag elkaar alleen nog de linkerhand schudden’. Een jaar later wordt de Leider doodgeschoten en komt de macht bij de Aanvoerder van de Barmhartige Bevrijders, die de Zuivere Leefregels verordent: ’Iedereen mag elkaar alleen nog met de rechterhand schudden.’”

De lezer valt in een angstaanjagend beeld van die wereld, een beeld dat veel op de onze, inclusief huidige onrustige tijd lijkt. Dat angstige herkent ook Aurora, die korte metten maakt met die Zuivere Leefregels: “Achterlijke zwetsers!”

Het verhaal en Rosa lopen verder. Er komt steeds meer geweld en Rosa gaat op zoek naar haar medevondeling Sorpreso. Als in een soort Kinderkruistocht loopt ze daardoor maandenlang door het land. Daarbij volgt ze de Nazcalijnen samen met andere vluchtelingen. Wordt ze nog gered?

Het gegeven van de Nazcalijnen integreert Noort in het verhaal. Dat is qua historie en bijzonderheid best leuk: de eerste lijnen schijnen al tweehonderd jaar geleden gemaakt te zijn, maar door wie? Waren de goden misschien astronauten? Maar qua verhaal is het niet logisch. In deel VI van het boek legt Noort uit wat haar beweegt om de Nazcalijnen in het boek te gebruiken als gids voor Rosa:

“Sommige mensen denken dat de lijnen een bericht naar de ruimte zijn, of een landingsbaan voor buitenaardse vormen. Eigenlijk weet niemand zeker hoe en waarom deze geogliefen werden gemaakt.”

Goede en nieuwsgierig makende informatie over die Nascalijnen, maar het verhaal was al lekker onderhoudend voor de lezer en had een mooier einde verdiend. Die vertelling van moed, trouw en volharding is prima zoals het is. Er zijn geen verdere afslagen nodig.

—

ISBN: 9789025885779

Uitgeverij Leopold

Ook verschenen op Boekenkrant