Catriona Ward – Onderhuids

Gecompliceerde suspense

De blur van de oude meester zelf op de cover is verlokkend genoeg: ‘Zenuwslopende thriller die zijn verbijsterende geheimen tot het allerlaatst bewaart.’ Helaas verschillen we dit keer van mening met Stephen King. De verbijsterende geheimen zijn wel aanwezig, maar het zenuwslopende karakter vond ik niet terug in het tamelijk langdradige verhaal.

In deze thriller doet Catriona Ward haar uiterste best om misleidende sporen uit te zetten, sprongen in de tijd te maken, illusies op te wekken die later weer teniet gedaan worden, doodlopende weggetjes te bewandelen en daarna op een ander pad door te gaan met een alsmaar gecompliceerder wordende horrorstory.

Samengevat: in 1989 krijgt Wilder Harlow kennis aan twee vrienden Nathaniel en Harper. Die drie musketiers beleven avonturen, zoals dat gaat met jongeren, alleen zijn deze avonturen tekenend voor de rest van Wilders leven. De vriendschap eindigt ruw na een traumatische ontdekking in een grot en ontmaskering van een seriemoordenaar. Wilder komt 30 jaar later terug naar Whistler Bay om rust te vinden. Jammer genoeg is ook Harper teruggekomen, die zich vreemd gedraagt. Dat helpt allemaal niet om Wilder te kalmeren – integendeel, hij beleeft vreemde dingen. Is dat echt of zijn het visioenen?

De lezer blijft tastend in het duister achter.

Het verhaal heeft heel veel tijdsprongen, zijpaden, tijdvariaties en zinsbegoochelende elementen, te veel om echt grip op de vertelling te krijgen. Het lijkt erop dat Ward extra haar best heeft gedaan om de verwarde/paniekerige inhoud van Wilders hoofd te mengen met oppoppende, nare herinneringen uit een triest verleden. We merken dat Wilder bij het herbeleven van die herinneringen afglijdt naar een psychische onstabiele toestand die rap erger wordt, maar dat proces verloopt erg verbrokkeld. Voor deze lezer iets te brokkelig om nog plezierig lezend bij de les te blijven.

Wilder intussen arriveert in 2023 weer op de oude onheilsplek. In de korte tijd dat hij weer op weg is naar Whistler Bay, haalt hij herinneringen op en beleeft hij een vreemd moment met een taxichauffeur. Het illustreert mooi de mistflarden die Ward door de tekst heen vlecht om de wankele gemoedstoestand van Wilder te typeren:

“Ik ga eindelijk die reis afmaken waar ik eenendertig jaar geleden aan begonnen ben. Ik ga naars Whistler Bay om Sky te vermoorden. Destijds heb ik het natuurlijk niet gedaan. Ik ben tot New York gekomen, toen durfde ik niet meer. Ik stapte uit de trein en ging terug naar Philadelphia. Ergens ben ik er blij om, maar ik vervloek mezelf ook om mijn lafheid.

Dankzij de nieuwe magneetzweeftrein duurt de reis nog maar half zo lang als toen ik zeventien was, maar hij blijft hetzelfde: met de trein naar Portland, met de bus naar Castine en met de taxi naar het huis.

‘Fijn u weer te zien,’ zegt de taxichauffeur, wat het allemaal nog onwezenlijker maakt dan het al was. Hij kan niet ouder zijn dan twintig, hij moet me voor iemand anders aanzien. Ik zie een soapserie op het schermpje op zijn dashboard, had hij het tegen de tv? Het moet eenzaam werk zijn.”

—

ISBN: 97890492203320

Sterren: **

Uitgeverij: Boekerij

Ook verschenen op Bazarow