Recensies van actuele boeken

Lulu en Nelson – 1. Op weg naar Afrika

/in

Leeuwen temmen

Dit is het eerste deel van een beeldverhaal-serie met in de hoofdrol een zeer dynamisch duo: Lulu en Nelson. De Italiaanse Lulu is dochter van een circusartiest. Ze heeft een act met leeuwen als – inderdaad – leeuwentemmer. Maar dan niet op de brute manier met zwepen, stokken slaan en schoppen. Zij is meer een leeuwenfluisteraar. De dieren luisteren naar haar, en zij kan ze allerlei kunstjes laten doen in het circus van haar vader.

Dat gaat mis als één van de leeuwen niet wil luisteren. Het dier schrikt en valt de dichtstbijzijnde mens aan; helaas is dat de mama van Lulu. Ze overleeft het niet. Lulu weet vanaf dat moment dat ze leeuwentemmer gaat worden – al is haar vader daar niet zo blij mee.

Er komt nog veel meer narigheid: op een kwade avond vat de circustent vlam. De hele tent, plus de woonwagens en alle spullen, brandt af. En de leeuwen? Papa probeert Lulu te troosten, maar Lulu weet het al: ‘Ze hebben het niet gered.’  

Een stapeling van mistroostigheid volgt als papa ook nog de woonwagen verkoopt. Dat is Lulu te gortig: ze pakt haar spullen en trekt zelf de wereld in. Ze belandt in Zuid Afrika waar de strijd tegen de Apartheid op dat moment volop woedt. Gelukkig komt het jongetje Nelson op haar pad. Zo kunnen ze samen avonturen beleven.

OK beste lezer, deze samenvatting is leuk maar doet geen enkel recht aan de tekeningen van de serie. Prima verhaal maar de echte kudo’s zijn voor illustratoren Girard, Omont en Neyret. Zij maken van de twee kinderern een dynamisch duo, dat vecht tegen het onrecht.

Dat verhaal is ingebed in de Apartheidsstrijd, maar ook de liefde voor dieren (leeuwen), en tenslotte de kameraadschap tussen de twee jongvolwassenen. Strak verhaal met prima tekeningen. De onverschrokkenheid van Lulu straalt van de pagina’s af. En de kameraadschap van haar vriendje doet hetzelfde. De leeuwen zijn godzijdank niet op z’n Disneys getekend maar realistisch, dus met enorme kaken en vlijmscherpe nagels.

Veel meer kan ik hier – omdat ik de tekeningen niet kan meenemen in deze bespreking – niet doen en dat doe ik dan ook niet. Als je van avontuur, natuur en strips houdt, ga die boeken lezen. Meteen!

ISBN: 9789463068468

Uitgeverij Sylvester Strips

Ook verschenen op Boekenkrant en TikTok

Erna Sassen – Neem een kip

/in

Driftig hinkstappende gedachten

De absurde titel geeft al een vooruitblik op de inhoud van dit boek. Erg origineel; dat is zowel negatief als positief. Ik vermoed dat er geen tussenweg is in de waardering. Ofwel je vindt de stijl verschrikkelijk, of je houdt ervan.

Mij bevalt het wel. Het bombardement aan invallen, meningen, twijfels, geiten- en olifantenpaadjes,  visuele prikkels, grapjes, terzijdes, platitudes en doordenkers verrast de lezer in vrijwel elke alinea. Het leest als een fragmentatiebom maar het is origineel proza.

Een probleem is wel dát dit proza, (nee laten we het literatuur noemen) slecht samen te vatten is. Het verhaal begint met:

‘Ik moest een zelfportreet maken voor school. Ik kwam niet verder dan dit:

TEKENING VAN EEN DODE MUS en daaronder:

ZELFPORTRET, EERSTE POGING

Twee pagina’s verder zien we vijf dode mussen op een bladzijde, in verschillende houdingen. Op de linkerzij, rechterzij, rug, snavel op de grond. Daaronder:

ZELFPORTRET, TWEEDE POGING

Daarna gaat het verhaal, voor zover je van een verhaal kan spreken, in hoofdstuk 2 zijn eigen weg. Zodat ik meteen mijn fout goed kan maken: de dode mussen die ik hierboven abusievelijk mussen noemde, zijn vinken. Zeven vinken. Een verwijzing naar het boek van Joris Luyendijk over White Privilege en Kansenongelijkheid, dat haar vader voor z’n verjaardag kreeg maar weigert te lezen, want hij heeft er ‘maar zes’: 

“Die Zeven Vinkjes, die mijn vader van Kobus moet lezen omdat hij ‘geen benul heeft van zijn wittemannen-voorsprong op de rest van de wereldbevolking’, staan voor zeven kenmerken of eigenschappen. Een persoon die al deze eigenschappen kan ‘afvinken’ krijgt de beste en meeste kansen om van zijn leven een succes te maken want hij wordt NOOIT gediscrimineerd.

Dat geloof je niet.

Maar het is zo.”

Zo, in die prachtige stijl, spreken de personage de teksten uit. Die zijn nu we de voorgeschiedenis hebben gelezen, enigszins voorspelbaar. Maar dankzij die stijl is de tekst levendig, speels, verrassend en om je oren slaand. Tenminste, als je andere standpunten hebt dan de puber in de tekst:

“Het is best ingewikkeld om een zelfportret te maken. Om eerlijk te zijn tegenover jezelf.

Ik weet heus wel waar ik me druk over maak.

…

Eerlijk zijn.

…

Ik vind het

helemaal kut

als mijn beste vriend

een relatie krijgt

met mijn

(ooit) beste vriendin.

Hoge toppen, diepe dalen. Het leven is een hel. Maar hé, je bent pas puber, er gloort nog hoop. Dat is wat dit grappige boek je (hoop ik, mij in elk geval wel) meegeeft.

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant 

—

Sterren: ****

ISBN: 9789025888206

Uitgeverij Leopold

Lulu en Nelson – 3. De witte Leeuwin

/in

Een grote witte dame

Dit is deel 3 van een beeldverhaal-serie met in de hoofdrol Lulu en Nelson. De Italiaanse Lulu is dochter van een circusartiest. Ze heeft een act met leeuwen als – inderdaad – leeuwentemmer, zij is een leeuwenfluisteraar. De dieren luisten naar haar, en zij kan ze allerlei kunstjes laten doen in het circus van haar vader. Nelson is haar vriend, onderweg op haar pad gekomen en nu haar vaste partner.

In deel 3 komt Lulu in Zuid Afrika in aanraking met boeven. Gemene boeven uiteraard. Onze heldin raakt verstrikt in de onzalige plannen van een bandiet. Deze schurk is, zoals alle schurken, uit op geld. Veel geld. En wat is er makkelijker dan een gezochte ‘bandiet’ te arresteren en aan de politie uit te leveren? Voor een vuistvol dollars vanzelfsprekend.

Lulu en haar vaste vriend Nelson moeten flink hun best doen om de boeven voor te blijven. Op het nippertje weten ze de dans te ontspringen. Het verhaal is spannend: er passeren mooie mensen, conflicten, liefde, geweld en redemptie. En een grote witte dame speelt de hoofdrol. Mysterieus? Jazeker!

Girard, Omont en Neyret schudden alles uit hun creatieve mouwen met de tekeningen – die zijn fantastisch. Mooie Gazellen, leeuwen, tijgers, pony’s en paarden. Er gebeurt meer dan genoeg, er is spanning, misdaad, geweld. Als je van avontuur, natuur en strips houdt, ga die boeken lezen. Meteen!

ISBN: 9789464842401

Uitgeverij Sylvester Strips

Ook verschenen op Boekenkrant en op TikTok

Kinderboekenweek 2025

/in

Kevin Hassing – LEXIE

Dit is het Kinderboekenweekgeschenk 2025. Je krijgt het als je een boek koopt voor ten minste 13,50 euro in de Kinderboekenweek (1 t/m 12 oktober). Kevin Hassing schreef het, en Marieke ten Berge maakte de tekeningen.

Lexie heeft last van letters, die woorden maken, die een zin maken, die een boek maken. Een boek heeft altijd veel te veel letters. Als ze gaat lezen, verdwaalt ze al snel tussen de letters. En soms ook tussen de woorden.    

Op een avond wenst ze – onder een vallende ster – dat er geen lastige woorden meer in de klas zijn. Die wens komt uit. De woorden zijn verdwenen, maar ook de voorwerpen en de mensen zelf. Geen digibord meer, geen juf Juliëtte, alles weg. Wat nu? Samen met haar vriend Riff komt ze erachter dat ze van haar onzekerheid haar kracht moet maken. Haar superkracht!

Lexie is de hoofdpersoon – hierboven las je dat ze problemen met woorden heeft. Sommige woorden blijven steken. Dan kan ze de letters gewoon niet bij elkaar krijgen, of het woord dat ze zoekt is verstopt. Dyslexie heet dat.

Kevin Hassing

Meteen aan het begin van het verhaal gaat het al mis. Met een spreekbeurt:

“’Ik houd mijn spreekbeurt over superhelden.’

De eerste zin kwam er goed uit. Dat komt omdat ik hem uit mijn hoofd heb geleerd. Nu de rest nog. De hele klas kijkt naar mij.

‘Superhelden bestaan al honderden jaren..’ Ik moet nu toch echt op mijn blaadje kijken. ‘Vroeger had je …’ Wat staat daar ook alweer Ik zou het moeten weten, want ik heb het zelf opgeschreven.

‘Bijvoordeeld de Griekse helden.’

Er klinkt gegiechel.

Ik heb het niet goed gezegd. … Ik hoor Philippe lachen …

‘Achilles was … onsterfelijk, omdat hij als baby was ongedompt in een heilige rivier.’

Meer lachende kinderen. Gefluister.”

Dit wil Lexie niet meer. Als ze een vallende ster ziet, wenst ze dat er geen lastige woorden meer in de klas zijn. De volgende dag merkt ze dat haar wens is uitgekomen. Maar niet alleen de woorden zijn weg, ook de voorwerpen, het digibord en de mensen zelf!  Met haar vriend Riff ontdekt ze dat ze van haar onzekerheid haar kracht moet maken. Haar superkracht.

De vertelling is tragisch en toch vrolijk, er gebeurt van alles en het is springerig. Dat springerige leest vrij warrig. We volgen Lexie op haar zware tocht. Daarbij houdt schrijver Hassing de lichtheid in de zinnen en in het verhaal vast.

CPNB/Hebban

Ook verschenen op Boekenkrant en op TikTok

Ian McEwan – Machines zoals ik

/in

Als apparaten zelf gaan denken

McEwan brengt ons alweer een schitterend geschreven geschiedenis. Het is niet het eerste juweel uit zijn tekstverwerker – hij grossiert al jaren in intelligente, tot denken aanzettende romans die een groot lezerspubliek bereiken. In ‘Machines zoals ik’ neemt hij ons mee naar Londen in de tachtiger jaren van de vorige eeuw.

Ian McEwan

De (werkloze) Charlie woont samen met de superintelligente Miranda; samen ontwerpen ze de superrobot Adam. Probleem: hij blijkt iets té intelligent, zodat hij zelfstandig leert en slimmer wordt. Zo slim dat hij al snel de menselijke intelligentie van Miranda en Charlie overtreft. Hier schemert door het verhaal een parallel met het echte leven: ChatGTP werkt ook zo, en wordt per milliseconde slimmer.

In het zalig onwetende begin is Charlie blij met zijn speeltje. Zo gebruikt hij Adam als Charlie staat te koken:

“Ik riep naar hem: ‘Ik braad een kip met boter en dragon.’ Dat was ondeugend van me, gelet op zijn eenvoudige elektronendieet. Onmiddellijk zei hij op de vlakst mogelijke toon: ‘Dat past goed bij elkaar. Maar je verbrandt wel gauw de blaadjes als je de vogel bruint.’

De vogels bruinen? Het zou vast wel kloppen, maar het klonk raar.

‘Wat raad je aan?”

“Bedek de kip met aluminiumfolie. gezien de grootte zou ik zeggen zeventig minuten op 180. Veeg dan de blaadjes eraf in de jus en laat hem op dezelfde temperatuur nog vijftien minuten bruinen zonder de folie. Giet dan de dragon met de jus en de gesmolten boter er weer overheen.”

‘Bedankt.’

‘Onthoud dat je hem voor je gaat snijden tien minuten onder een doek laat staan.’

‘Dat is me bekend.’

‘Sorry.’

Klonk ik gepikeerd? Begin jaren tachtig waren we allang gewend om met machines te praten, in de auto en thuis, met call centers en gezondheidsklinieken. Maar Adam had mijn kip van het andere eind van de kamer beoordeeld en zich ook nog voor dit advies op afstand verontschuldigd…”

Goed, okay, simt Charlie, dit is gewoon de evolutie van een machine. Hij groeit met ons mee om het ons nog beter naar de zin te maken. Om de wensen van onze lippen te lezen, als het ware. Charlie marginaliseert de kleine wrijvinkjes met Adam. Maar na een heftig experiment van Miranda verschijnen er lelijkere breuklijnen in de relatie:

“Miranda liep naar het fornuis en zette koffie. Met haar rug nog naar me toe, zei ze monter: ‘Charlie. Je doet raar.’

‘O ja?’

‘Vijandig.’

‘Nou en?’

Ze zette twee kopjes en een kannetje melk op tafel. ze was snel en los in haar bewegingen. Als ik er niet was geweest, zou ze misschien wel voor zichzelf hebben gezongen… Even later zei ze met een zekere fijngevoeligheid: ‘Je hebt ons vannacht gehoord.’

‘Ik heb jullie gehoord.’

‘En je bent overstuur.’

Ik gaf geen antwoord.

‘Dat hoef je niet te zijn.’

Ik haalde mijn schouders op.

Ze zei: ‘Als ik met een vibrator naar bed was gegaan, zou je je dan ook zo voelen?’

‘Hij is geen vibrator.’…

‘…’

Ze zei: ‘Hij heeft evenveel bewustzijn.’

‘Vibrators hebben geen mening. Ze wieden niet de tuin. Hij lijkt op een man. Een andere man.’

‘Weet je, als hij een erectie heeft …’ 

‘Ik wil het niet horen.’”

Deze zijstap drijft de geliefden uit elkaar. Charlie vat het gedrag van Miranda op als een soort overspel, waar Miranda zich weer niet verantwoordelijk voor voelt. De sfeer in huis gaat er ook niet op vooruit. We zitten nu op ongeveer driekwart van het boek, lezen nieuwsgierig verder, wachtend op een ontknoping, een catharsis, een big bang. Maar helaas. Het lijkt erop dat McEwan de lezer in de steek laat.

Maar dat is niet zo. Het verhaal over dit drietal suddert door. De resterende tekst beweegt inhoudelijk mee met de situatie, en omdat er geen grote (menings)verschillen tussen mens en machine meer zijn, valt de spanning ook weg. Het lijkt erop dat McEwan die gezapigheid bewust gebruikt om te tonen dat alle levenslust uit de geliefden gezogen is. Het geeft het indrukwekkende verhaal een ietwat laffe maar toepasselijke afdronk.

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant 

—

Sterren: *****

ISBN: 9789463360494

Uitgeverij de Harmonie

Frank Geleyn & Claudia Verhelst – Leve de fiets!

/in

Ik wist NIETS van de fiets  

Dat merk ik nu in dit grappige boekje van Frank Celyn & Claudia Verhelst. Over fietsen gaat dat, maar dan ook over ALLES wat je ooit wilde weten en nooit hebt geweten over die tweewieler. Dezelfde tweewieler waar ik al 20 jaar, met af en toe een nieuwe, op pedaleer.

Frank Geleyn (overleden 7 januari 2023)

Het begin: Professor Fiets kijkt ons vriendelijk aan en spreekt ons toe:

“Hallo!

Ik ben professor Fiets.

Ik weet veel over fietsen.

Speciaal voor jou het ik er een boek over geschreven.

Als je het goed leest, kun je op het einde het

Professor Fiets–diploma behalen.

Dat zou ik fijn vinden.

Met twee is altijd leuker dan alleen.

Klaar? Daar gaan we!”

De prof gaat zeer grondig te werk. Hij begint zijn verhaal in de prehistorie (ongeveer 5500 jaar geleden). Waren er toen al fietsen? Nee, dat niet, maar er was wel een pottenbakker die zijn draaischijf rechtop op de grond zette. Het wiel was daarmee geboren.

Zo rollen we soepel het verhaal in dat a. interessant is, b. veel leuke weetjes levert en c. niet geeuwverwekkend is, ook voor mij dus. Veel soorten fietsen komen op elke nieuwe bladzijde voorbij, steeds andere, nieuwere, slimmere, met leuke anekdotes. Om de zoveel jaar was er weer een andere uitvinder die iets toevoegde aan bestaande fietsen, waardoor die weer beter werden. De draisine bijvoorbeeld.

De wat? De draisine werd door baron Karl Von Drais (jawel, met die naam) uitgevonden. Het was een loopfiets met een draaibaar stuur. Dit was een voorloper van de fiets zoals we hem nu kennen.

Claudia Geleyn – Illustratrice

Ik kan meer vertelen, maar het boek is completer door de geinige platen erbij (van Claudia Verhelst). Die tekeningen maken de uitleg van weer een nieuwe fiets kristalhelder duidelijk. Zo komen we elke bladzijde een stukje verder in de fietsgeschiedenis. Uiteindelijk vond iemand in 1885 de ‘Rover’ uit. Dat was de eerste echte fiets met twee wielen die precies even groot waren.

Goed, ik ga niet meer vertellen. Daarvoor is het boek veel te leuk. Ga het lezen en verbaas je, net als ik, over de lange en kronkelige oorsprong van ons tegenwoordig dagelijkse rijwiel. Veel plezier.

—

ISBN: 9789462918443

Uitgeverij: De Eenhoorn

Ook verschenen op Boekenkrant

Levina van Teunenbroek & Charlotte Bruijn – De koning zonder paard

/in

Een vallen en opstaan-zoektocht

Dit is het Kinderboekenweek Prentenboek 2026. Levina van Teunenbroek schreef het en Charlotte Bruijn tekende de geweldige avonturen van De Koning.

Wat is er aan de hand? De Koning (zonder billen, die zijn eraf gebeten in een vorig prentenboek) is geschokt. Als hij in zijn stal komt, is zijn paard weg. Weg? WEG!!!!

De Koning heet nu eigenlijk De Koning zonder paard, maar zo wil hij niet ook nog eens door het leven gaan. Dus gaat hij op zoek. De stalmeester kijkt schouderophalend toe. Hij weet het ook niet. De koning is wanhopig:

“Maar ik wil met mijn harige flatoeter op zijn sierlijke rug, dus breng subiet en ook heel snel mijn witte ros bij me terug!’

Dat kan de stalmeester niet, dus gaat de koning zoeken:

“Heldenmoed borrelde in de koning naar boven

en voor hij het wist was hij naar de zolder gestoven

Hij pakte zijn ridderschild en zijn glimmende zwaard,

En ook zijn avonturentas – alles had hij bewaard.”

We zien de koning langs het kasteel rennen. Op de toren staan de koningin en de prinses, ze werpen hem hartjes toe.

Nu wordt het verhaal spannend. Wat gaat de koning doen? Nou, hij gaat een Drakenmond binnen. Die er niet heel vriendelijk uitziet, met enorme tanden, niet heel schoon gepoetst. Zo vordert de arme koning langzaam in zijn niets opleverende zoektocht.

   

Levina van Teunenbroek   en    Charlotte Bruijn

Van Teunenbroek en Bruijn maken van elke pagina een feestje. De koning krijgt weinig rust. Hij moet dan weer klimmen, dan weer paardjerijden, dan weer met een lasso iets eetbaars vangen.

De vrolijke teksten ondersteunen de al even vrolijke tekeningen prima. Het zoeken naar de draak houdt de vaart in het verhaal, terwijl de gekke situaties zorgen dat de gebeurtenissen niet vervelen.

Een heerlijk prentenboek voor de Kinderboekenweek, in de boekhandel voor het zachte prijsje van 7,99 euro. En als je daar ook nog een ‘gewoon’ boek koopt (van minimaal 13,50 aan kinderboeken), krijg je het Kinderboekenweekgeschenk gratis en voor niks erbij. Dat is het grappige boekje ‘Lexie’ die haar problemen met dyslexie graag wil overwinnen.

Kortom: genoeg te doen in de Kinderboekenweek van 1 t/m 12 oktober 2026. Geniet ervan.

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant 

—

Sterren: ***

ISBN: 9789465033013

Uitgeverij CPNB

Stefan Boonen & Greet Bosschaert – Jonnie en alles wat woest is

/in

Bam Bam

Kennen we de Flintstones nog? Een onverwoestbare tekenfilmreeks met Fred en Wilma Flintstone in het stenen tijdperk, en hun krachtdadige zoontje BamBam. Dat zoontje pakte alles wat hij in zijn knuistjes kon krijgen, en sloeg het dan links en rechts op de vloer. Bam Bam!

Precies zo’n drukke indruk maakt hoofdpersoon Jonnie. De titel windt er geen doekjes om: alles wat woest is, is voor hem aantrekkelijk. Vanaf de eerste pagina’s is dat duidelijk als we Jonnie’s kamer zien: één janboel. Plaatje daarnaast: Jonnie in de badkamer: één grote overstroming.

Greet Bosschaeert

Slim genoeg (of misschien gewoon omdat ze ontzettend moe van hem zijn geworden) sturen zijn ouders hem naar een kamp:

“Een reis van drie uur, toen waren ze er al.

Ik heb er veel zin in, dacht Jonnie, maar ik weet niet of ik het durf.

Want er stond een draak met een bordje.”

(Kamp woest, stond op dat bordje, ik bedoel maar)

 

Met de prachtige omineuze tekeningen van Greet Bosschaert van een licht dreigend maar toch ongevaarlijk bos gaat Jonnie dat bos in, met Chef Draak voorop. En een spook met raar haar vraag hem wat. Wat? Of ze hem in zijn billen zal bijten?

Euh.. liever niet.

Jonnie is nu wat rustiger en loopt verder – aha – een tafel vol eten. Chef Draak doet een shoutout, en de kinderen doen mee. Jonnie ook. Ook hier weer fijn erin beukende teksten en tekeningen waar je minstens een kwartier naar kunt kijken voor je ze allemaal hebt doorgrond. En Jonnie leert dat zelfs als je onverschrokken bent zoals hij, er toch altijd iets woester is dan jij bent.

En dan is het de laatste dag. Ook die spat in vrolijk geel (de bomen) en lichtblauw (Chef Draak) van de pagina’s:

“Opeens was het al de laastste dag.

Geweldig dat je erbij was,’zei Chef Draak telkens weer.

Iedereen kreeg een ijsje en een echte medaille.

Omdat ze zo lief én zo wild waren.

Daarna renden ze het bos uit. Sprongen nog één keer in de beek.

‘Dag vriend.’

‘Dag Jonnie. Tot snel.’

De trein floot. Luid en gevaarlijk.
Lekker woest denderden ze terug naar huis.

Stefan Boonen

‘OEHOE!’

Een fantasievol prentenboek dat uw kleine onderzoeker meerdere keren tot lezen/kijken/verwonderen zal bewegen. Vanzelfsprekend. Niets leuker dan alles wat woest is.

—

ISBN: 9789462918436

Uitgeverij: Boekerij

Ook verschenen op Boekenkrant

Dai Carter & Derek de Vries – Schokbestendig

/in

Als het mis gaat

Het zou mooi zijn als je dit boek nooit nodig hebt. Ex-commando Dai Carter en veiligheidsadviseur Derek de Vries schreven het om jou te helpen overleven ‘in een wereld vol onzekerheid.’

Anno september 2025 is dat inderdaad aan de orde. Onze wereld lijkt opeens wel vol vallende bommen en verwoestende cyberaanvallen te zijn geraakt. Oorlogen breken links en rechts uit, er zijn moordpartijen, brandhaarden, er wordt gedreigd, gechanteerd, gemanipuleerd en gelogen. Kunnen we nog ergens zeker van zijn?

Nee, helpen de schrijvers ons direct uit die droom:

“Ben jij weerbaar? Beschik jij over de skills om jezelf en je familie veilig te houden als het misgaat? … De boodschap wordt steeds duidelijker: bereid je voor. Maar op wat? Oorlog? Watersnood? Stroomuitval? Gaslevering die stopt? De volgende lockdown?… Het is tijd om actie te ondernemen. Om wél voorbereid te zijn op dagelijkse noodsituaties, crieses, rampen en een aantal worstcasescenario’s… Wij hebben een militaire achtergrond en we kennen elkaar al sinds 2010. Toen zaten we samen op de Special Forces medic-opleiding… Maak je geen zorgen: je hoeft niet in camouflagekleding uit een helicopter te springen… wat we wél gaan doen is stap voor stap uitleggen hoe je jezelf écht voorbereidt op noodsituaties.”

Een belofte die de schrijvers waarmaken. Alle denk- en ondenkbare onderwerpen die ons nu nog gezapige leventje kunnen verbrijzelen komen langs, zoals cyber-awereness (digitale en communicatie-security):

“Ja, ik hoor je al denken. Ik ben toch geen terrorist of spion? Waarom zou ik daarop letten? Ik heb niets te verbergen. Klopt, de gemiddelde burger hoeft er op dit dreigingsniveau niet mee bezig te zijn. Het gevaar zit meer in phishing, bij gevaarlijke criminelen. Simpele dingen zoals het vermijden van openbare wifi, het gebruik van een VPN en een berichten-messenger gebruiken met encryptie zijn al stappen in de juiste richting.”

Serieuze poep dus. De heren leven zich uit in nuttige tips, bijvoorbeeld voor het aanleggen van een drinkwatervoorraad. En als je dat in regentonnen verzamelt, op welk soort kunststof je tijdens je keuze moet letten. Ook eten komt aan bod: “Chaos is only three meals away” vat samen dat er snel paniek kan ontstaan wanneer mensen drie of meer maaltijden moeten missen. Over het belang van hygiëne wordt gesproken, vooral wanneer die niet meer toepasbaar is. Wat moet je doen als je First Responder bent, wat IS een First Responder, en hoe maak je een goede ‘grab bag’?

Een zeer praktisch boek voor een dag die hopelijk nooit komt.

—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com en op TikTok

ISBN: 9789062223510

Sterren: ****

Uitgeverij: Volt

Eva Amores & Matt Cosgrove – Stomste week ooit! Zondag

/in

Pfff

Soms ben je blij als je een boek uit hebt. Vooral als het een beweeglijk boek was dat uit zichzelf op tafel al op en neer hobbelde, ritselde met de bladzijden, en soms een klein scheetje liet ontsnappen. Maar ik hoorde het! En rook het – yek.

Dus ja, dit verslag van de laatste dag van de week is het eindpunt van deze reeks. Ik heb geen moment twijfel dat het duo Amores & Cosgrove nog inspiratie zat hebben voor een nieuwe reeks (wat dacht je van ‘de stomste maand’ of ‘het stomste jaar’ of helemaal eindeloos ‘de stomste geschiedenis van het heelal’), maar voorlopig hou ik het bij dit stomme weekboek.

Goed. Is het een boek dat in je gezicht springt als je het openslaat? Jazeker. Is de tekst druk, neurotisch, ratelend, onsamenhangend, verwarrend, ADHD? Jep. Staan er leipe tekeningen in? Inderdaad. Is alles, maar dan ook alles schokkend & springerig? Zeker weten, maar toch weten Amores & Cosgrove het leuk en leesbaar te houden.

Eva Amores & Matt Cosgrove

Handig in dit boek is ook de kleine terugblik op de voorgaande boeken. Maandag t/m zaterdag komen in vogelvlucht voorbij, vibrerend en om het hardst roepend om aandacht. Die slaan we allemaal (pfew!) over en komen to the point: HET BEGIN VAN HET EINDE!

“Om 7.01 uur

Wakker worden! – VEEL te vroeg voor zondagochtend!

Ik geloof dat ik ben FLAUWGEVALLEN.

En geef me eens ongelijk!

Ik heb behoorlijk wat te verwerken voor een gewone twaalfjarige …. Ik word GEZAPT!

En jawel, Joris Hamel wordt wakker in een BUITENAARDS RUIMTESCHIP! Waar ze hem vriendelijk begroeten: “WELKOM OP KOOLSTOF GEBASEERDE MENSACHTIGE LEVENSVORM!“

Joris kreunt: “… en niet vastgebonden ben op een koude metalen hopelijk-GEEN-operatietafel, helemaal alleen in een soor RARE UFO-kamer…”

Oké, ik hoop dat je voor je ziet dat het beeld en geluid dat dit boek zelfs als het op tafel gesloten ligt, nog om zich heen tettert. Meer nog: heel veel. Een grote borrelende pot vol oppoppende gedachten, gebeurtenissen, buitenaardsen, UFO’s, katten, honden, gigabroccoli’s, oogballen-insecten. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Vervelen zul je je geen seconde door alle gekheid, rare sprongen en fratsen in de tekst en de bijpassende leipe tekeningen. Veel informatie ook. Geen saai leesboek dus, meer een stoomwals die over je heen rijdt-boek. Have fun!

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant 

—

Sterren: ***

ISBN: 9789021034645

Uitgeverij Luitingh