Recensies van actuele boeken

Theolyn Cortens – Het schrift van de engelen

/in

Hulp van boven

Het is een handzaam boekje, het ‘schrift van de engelen’ van Theolyn Cortens. Zo klein dat het in een broekzak of handtas past en makkelijk doorbladerbaar is het ook nog. Samen met een net zo handzame doos orakelkaarten is het een mooi vierkant blokje, klaar voor gebruik. Maar waarvoor?

Voor oneindige doeleinden, zegt dit boekje zelf. In het voorwoord licht Theolyn Cortens toe:

“Het Engelenalfabet bestaat uit 36 kaarten die je een doorgang naar Engelenwijsheid bieden. Door het gebruik van de kaarten krijg je toegang tot de gechannelde boodschappen die ik ontving in 1993. In deze nieuwe editie heb ik bij elke boodschap een korte interpretatie en enkele kernwoorden toegevoegd. Sommige kaarten tonen Aartsengelen en andere zijn energetische, heilige symbolen.”

Theolyn Cortens

Cortens legt uit dat de Aartsengelen hun oorsprong vinden in de Joodse mystieke traditie. In een kaart die de ‘Levensboom’ heet, wordt de stroom van Goddelijke Energie weergegeven.

“Volgens de kaart creëert de onzichtbare Goddelijke Energie vaste patronen terwijl zezich ontvouwt om de materielewereld te openbaren. De energie stroomt via paden en kanalen en komt op regelmatige basis samen in een verzamelpunt dat ‘Sephira’ wordt genoemd, om dan weer verder te stromen…”

Er staat meer, veel meer tekst in het boekje die uiteindelijk verwijst naar het leggen van de orakelkaarten (Het schrift van de engelen). Het zijn er 36:

“De 36 kaarten, waaronder 23 heilige symbolen, de 12 Aartsengelen van de Levensboom en de goddelijke ruimte van de Heilige Geest, brengen de wijsheid van de Engelen in je dagelijks leven. In het bijbehorende boekje (zie hierboven, NV) lees je hoe je de boodschappen kan interpreteren en krijg je suggesties om de kaarten te leggen, zodat je op elk moment toegang hebt tot de liefdevolle begeleiding van deze hemelse wezens.”

Je kunt dus zelf aan de slag: leg een kaart die een boodschap voor je heeft, en lees de begeleidende tekst om de boodschap te interpreteren. Prima voor mysterieuze gesprekken op lange winteravonden met hete bekers chocolademelk.

Het boek en de orakelkaarten zijn als pakketje samen te koop. Een heleboel wijsheid voor een luttel bedrag.

ISBN: 9789044763553

Sterren: ***

Uitgeverij: Deltas

Ook verschenen op Boekenkrant 

Marina Yuszczuk – Dorst

/in

Mij dorst

Nee, geen Dolfje Weerwolfje hier, dit is the real stuff. Een heuse vampierroman met een aderlatingscreatuur dat in Buenos Aires rondloopt op zoek naar bloeddoordrenkt snoepgoed. Dat thema zal geen verrassing zijn als een vampier de hoofdrol speelt. Zo’n verhaal zou dan ook uitgekauwd en voorspelbaar zijn – als Marina Yuszczuk er geen extra dimensie aan toevoegde.

Marina Yuszczuk

Het begin: in de negentiende eeuw gaat een vampier aan wal in Buenos Aires en dompelt zich onder in de bruisende stad. Ze verzamelt minnaars en minnaressen en probeert haar onlesbare dorst te bedwingen. Om dat te bestendigen laat ze zichzelf verdwijnen ze in een nieuw mausoleum. Voor altijd, hoopt ze.

Uiteraard lukt dat niet. We vinden haar tweehonderd jaar later terug op een begraafplaats. Met zoontje. Ze is wat onrustig en gaat een kerk binnen, op zoek naar een prooi. In de biechtstoel vertelt ze de priester smeuïge verhalen over haar seksuele avonturen, steeds een beetje wilder en opwindender, net zolang tot hij breekt, uit zijn hokje komt en haar wil nemen. Ze vernedert hem:

“Joaquíns ondergang moest compleet zijn. ik duwde hem op de grond, schoof zijn soutane omhoog en ging schrijlings op hem zitten om hem tot een hoogtepunt te brengen. Daar was niet veel voor nodig. Hij was in extase en keek me smekend maar ook beschaamd aan, wat me gek maakte. Ik wilde niet langer wachten, ik perste me nog harder tegen zijn heupen, pakte zijn hand en zette mijn tanden in zijn pols. Eindelijk kon ik genieten van dat bloed dat volgens een absurd geloof bijzonder zuiver moest zijn…. Terwijl het bloed uit Joaquíns aderen gutste, rende ik naar het altaar en zocht naar de miskelk waarmee hij de mis opdroeg.

Die vond ik tenslotte in een zijkamertje, een bescheiden, klokvormige kelk die ik vlug met het straaltje donkerrood bloed dat uit Joaquíns arm opwelde terwijl hij bewusteloos op de vloer lag… Aan een flinke slok had ik genoeg.”

Prachtige scènes als uit een vampierfilm doemen op, maar Yuszczuk zoekt het dieper. Ze verbindt het onontbeerlijk levenbrengende mensenbloed met de ook menselijke primitieve lagen zoals seks, geweld en liefde. En laten we vooral de onlesbare dorst niet vergeten. Mooi geschreven en bovenal een heerlijk plastisch verhaal over onlesbare bloeddorst.

—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com en TikTok

ISBN: 9789025476243

Sterren: ****

Uitgeverij: AtlasContact

Ook verschenen op Boekenkrant 

Wim Ballieu – ballen boek

/in

  

Een boek met ballen

Eigenlijk had dit boek rond moeten zijn, bolrond met een mooi bruin korstje, licht geurend naar gebraden vlees. Dat zou de kern van wat Wim Ballieu hier op tafel legt, mooi vatten. We hebben het over zijn ballenboek. Op onze tafel ligt hij er prachtig bij, dik, solide en doorsneden met een vetvrij leeslint om de favoriete bal te markeren. Gehaktballen zijn hier de hoofdzaak – ontzettend VEEL gehaktballen.

Daarmee hebben we in wezen deze bespreking afgerond. Ballieu noemt zichzelf in het voorwoord ‘de ballenman’, een bijnaam die hij al in 2013 verdiende met z’n eerste ballenboek: “het allereerste jaar in het allereerste restaurant in Gent, het binnenkijken in de keuken van m’n metje, de boerderij met m’n nonkel, de slagerij met m’n vader en de keuken van m’n moeder.”

Het nieuwe ballenboek

Na al die ballen moest toch dit nieuwe boek er weer komen: “Wat een goesting heb ik ook om m’n tanden te zetten in dit boek. En kijk, ik hoop dat je er even blij van wordt als ik, want de recepten uit dit boek zijn keihard de gerechten die bij ons thuis op tafel komen. Startende vanuit goeie seizoensgebonden ingrediënten, met flink wat klassieke technieken & basissen, vol smaak en af en toen een kleine boeiende twist.”

In de index merken we al hoe praktisch Ballieu werkt. Geen overbodige info, geen frutsels of nodeloze serpetineslingers maar back to basic.Dat is ook de titel van het eerste item:

“Basis : gehakt

Varkens-kalfsgehakt

Lamsgehakt

Puur varkensgehakt

Vegan bonengehakt

Kippengehakt

Visgehakt

Basisvulling voor dé stuffed gehaktballen van Balls & Glory

Gehaktbrood

Daarna vinden we de andere hoofdonderdelen:

*Apero

*Bouillons en soepen

*Vlees

*Gevogelte
*Vis

*Veggie

In elk van deze onderdelen zoek je de bal die je vandaag wilt maken. Simpeler kan het niet.

Ballieu voegt nog een stukje toe met de verschillende soorten gehakt die er bestaan, en dan gaat het los.

Wat te denken van: Gehaktbal gevuld met prei en groene curry met stoemp

Of Chorizoballekes met pulpo in de oven

Of wellicht Stoofvleesballekes met verse appelmoes en aardappegratin?

Smakelijke titels

Alleen van die titels en omschrijvingen loopt het water al in mijn mond. De plaatjes erbij zijn zo mogelijk nog lustopwekkender, en de receptuur kristalhelder. Ik zou het zelf kunnen maken. Denk ik.

Meer voeg ik niet toe – voor een gehaktballenorgie neem je dit ballenboek.

Sterren: ***

ISBN: 9789463835473

Uitgeverij Pelckmans

Ook verschenen op TikTok

Isabelle Cerf – Compleet handboek voor de Lichtwerker

/in

 

Uitgebreid spiritueel handboek

Met een titel die inderdaad de lading dekt, is dit het Compleet Handboek voor de Lichtwerker. En ja, het gaat over Lichtwerkers, ofwel mensen die op spiritueel gebied andere mensen kunnen helpen. Daarom heet het boek ook ‘Compleet handboek voor de Lichtwerker.’

Klinkt dat zweverig? Sterker, het IS zweverig. De materie die we hier behandelen, heeft geen concrete aanknopingspunten zoals een gebroken arm of een verkalkte pisbuis. Dit boek richt zich op die andere, onzichtbare wereld en geeft richtlijnen om een lichtwerker te worden en anderen te helpen. Of jezelf natuurlijk.

Isabelle Cerf

Het boek heeft 400 bladzijden, onderverdeeld in 9 hoofdstukken, die je een weg bieden in de spirituele zoektocht die het boek ook is. Heel verstandig begint het met zoeken naar je eigen ik. Als je jezelf niet kent, hoe zou je dan anderen moeten analyseren? Dus kun je via aanwijzingen bijvoorbeeld je karmische afkomst ontdekken, je levensweg, en via Astrologie de Akashakronieken en vorige levens jezelf vinden.

Dan volgt na het realiseren wie je zelf eigenlijk bent, hoofdstuk 2. Daarin kun je je huidige situatie vinden met oefeningen. In de andere hoofdstukken onderzoek je je emoties, energieën, relaties, gidsen, spirituele kracht, meditatie, zelfliefde en je donkere fasen. Een uitgebreide uitleg van spiritualiteit volgt, en een test om te zien hoe spiritueel je zelf bent.

Ben je er nog? We zijn nu welgeteld bij het begin van hoofdstuk 1, ongeveer op 1/10e van de dikte. Nadat je de voorgaande vingeroefeningen hebt gedaan, ga je naar hoofdstuk 2. Dat reikt je ‘jouw huidige situatie’ aan. Meer dan dat zeg ik niet  – ga lekker zelf op zoek.

Als je het boek hebt geleend, gekocht of gestolen (dat laatste is qua karma vermoedelijk onverstandig), sla het dan open en bekijk of het je aanstaat. In de veelheid aan onderwerpen staat vast iets dat je aanspreekt. Of juist niet.

Als experiment, maar ook voor de aardigheid, laat ik het boek openvallen. Dit is de tekst die dan voor me ligt:

“*Je hebt hulp nodig

Als de zwarte nacht van de ziel aanwezig is, moet je je donkerste deel het hoofd bieden.

Je moet hulp vragen. Je hebt de gewoonte aangenomen om alles alleen te doen, terwijl je heel intens verbonden was met je innerlijke kracht. Je bent ervan overtuigd dat anderen je niet kunnen helpen.

De zwarte nacht van de ziel zegt je dat je moet beseffen dat je het recht hebt om hulp te vragen.

Je moet je ervan bewust zijn dat er mensen om je heen zijn die eerlijk en behulpzaam zijn en die je de hand reiken om je weer contact te laten maken met jezelf. Dat kunnen professionele hulpverleners of dierbaren zijn, maar het belangrijkste is: die mensen zijn er voor je.

De zwarte nacht van de ziel zegt dat je een evenwicht moet zoeken tussen wat je van jezelf vraagt en wat je van anderen vraagt.”

Zo, dat klinkt zwaar maar als je er even over nadenkt ook logisch: ‘Als de zwarte nacht van de ziel aanwezig is, moet je je donkerste deel het hoofd bieden’. Het boek spreekt. Het is aan mij (en jou, als je dat wilt) om wel of niet de stappen te zetten, je bent een vrij mens met het Compleet Handboek voor de Lichtwerker.

—

Sterren: ***

ISBN: 9789044762242

Uitgeverij Deltas

Ook verschenen op Boekenkrant en TikTok

Anne-Marie Mreijen – Op reis

/in

Voor een te kort leven

De voorplaat van dit prentenboek doet prettig aan voor de ogen. We zien lucht en water: een vriendelijk gele achtergrond op de bovenhelft en een groenblauwe zeekleur op de onderste helft. In die zeekleur dobbert een dolfijn half boven water, wenkend met zijn rechterflipper. Wacht even. Wenkend naar wat?

Naar een jongetje dat uit de linkerbovenhoek komt vallen. Armen en benen gespreid in hemdje en broekje, met een blij gezichtje. De plaats waar hij naartoe gaat vallen is zo slecht nog niet, lijkt hij te denken. En misschien is dat ook zo.

‘Op reis’ is de metafoor die Anne-Marie Mreijen gebruikt voor de dood van een kind. Zo’n tragisch moment is extra droevig omdat het ons mensen erg onrechtvaardig voorkomt dat een pasgeboren wezen alweer vertrekt voor het een paar symbolische stapjes heeft kunnen zetten op de aarde.

Toch gebeurde het in het leven van Anne-Marie Mreijen. Ze verloor haar vijf maanden oude zoon Christophe aan een hersenvliesontsteking. Samen met theatermaakster Fleur Hendriks gaf ze die gebeurtenis met dit verhaal vorm. De vriendelijke tekeningen komen van Helen van Vliet.

Hoewel de aanleiding niet bepaald vrolijk is, heeft de inspanning van de twee dames wel geleid tot een boek dat kan helpen in de verwerking van een dergelijk trauma. De tekeningen volgen het verhaal goed. We zien de reis van het jongetje in beelden voorbij komen. In het begin snapt het jochie niet waarom hij uit zijn bedje moet, maar Dolfijn staat hem bij.

Dat dier laat de omgekeerde stappen van het levensproces zien op begrijpelijk niveau. Helder zien we de uitdrukkingen van emoties: ongeloof, verdriet, angst, boosheid, onbegrip en uiteindelijk acceptatie.

Veel goede punten dus, maar de tekst moeten we wel benoemen. Die is natuurlijk toegesneden op een begrijpelijk leesniveau, maar aan de lange kant. Zeker naast de kristalhelder voor zichzelf sprekende tekeningen, vertraagt het lezen van die tekst het bekijken van de inhoud. Een klein minpuntje voor een verder zacht en behulpzaam prentenboek.

—

ISBN: 9789083470504

Uitgeverij Levendig

Ook verschenen op Boekenkrant

Ingrid & Dieter Schubert – Rinus & Rinus bakt een taart

/in

Rinus de wildebras

Dit is een speciale editie van het Prentenboek van het Jaar 2025 van Stichting CPNB ter gelegenheid van de Nationale Voorleesdagen 2025 (22 januari t/m 1 februari 2025).

Het boek verscheen als prentenboek ‘Rinus’ in 2023. En nu dus tijdens die Voorleesdagen 2025 (22 januari t/m 1 februari 2025) in een boekhandel dit boekje voor een zacht prijsje. Kan leren lezen nog makkelijker?

Rinus pakt de lezer meteen in:

We zien een oude neushoorn met zijn oogjes halfdicht in een ligstoel liggen. Brilletje op zijn hoofd, zijn verweerde lijf behangen met medailles in maar één soort: nummer 1. Winnaars dus. De tekst legt uit:

“Vroeger was opa een hele wilde neushoorn.

En hij was sterk, reuze sterk.

Hij kon wel honderd boomstammen tegelijk optillen.”

De kleine Rinus rent rondjes om opa heen, vol energie, hij roept:

“Opa, doe je mee?”

Maar de doof geworden opa hoort het niet meer en sluimert verder in zijn stoel. Mooie tegenstellingen tussen oud en jong en tegelijkertijd de loop des levens in vrolijke tekeningen vervat. Het is niet gek dat dit prentenboek al een bestseller geweest is. De teksten zijn strak en de tekeningen sprekend.

Ingrid &  Dieter Schubert – Rinus bakt een taart

Tijdens de Nationale Voorleesdagen 2025 (22 januari t/m 1 februari 2025) is er een tweede miniboekje van Rinus uitgebracht. Dat is te vinden bij de Etos winkels en wordt mogelijk gemaakt door Partner van de Nationale Voorleesdagen NAÏF; een verzorgingsmerk voor baby’s en kinderen. Het verzorgingsmerk ondersteunt initiatieven om lezen en ontwikkeling te bevorderen. Met dat doel ligt het tweede miniboekje: “Rinus bakt een taart” bij de ETOS-vestigingen. Consumenten krijgen het boekje gratis bij aankoop van twee NAÏF-producten.

Zoals de titel doet vermoeden, bakt Rinus in dit boekje een taart.

En ook hier speelt opa een rol. De taart is namelijk voor hem bedoeld. Rinus gaat opa verrassen.

Vrolijke tekeningen van een wat stuntelige Rinus. En van grote bomen.

Rinus doet zijn best en het wordt een prachttaart. Zwaar is hij wel, maar al balancerend boven zijn hoofd brengt Rinus de taart naar opa.

O wacht even.

Daar zijn z’n vriendjes. Tijger, varkentje, stekelvarkentje en de anderen. Ze komen tussen de bomen vandaan.

“Dat ziet er lekker uit!” roepen zijn vriendjes.

Gaat dat goed komen?

—

ISBN: 9789465034706

CPNB

Ook verschenen op Boekenkrant en TikTok

Kim Crabeels – De meest eenzame walvis ter wereld

/in

Gave tekeningen met matige tekst

Een fraai prentenboek hebben we in handen, met een prachtige voorplaat van een klein meisje en een walvis die boven haar zweeft. Maar wacht, een walvis die zweeft? ‘De meest eenzame walvis ter wereld.’

Kim Crabeels

We leren al snel dat haar papa weg is. Alweer weg is. Die is zeker weer ondergedoken in zijn mini-onderzeeër om de zeebodem af te speuren naar vissen (om te tellen), dieren, planten en wonderen op zee. Papa doet dat heel vaak, bijna altijd eigenlijk, waardoor de kleine Lilja achterblijft. Lilja kan ook niet weg want ze is de beheerder van het Noorderlicht. Geen baantje dat je licht kunt opvatten of negeren: het licht moet juist blijven branden, dus klimt Lilja met grote regelmaat de hoge vuurtoren in om het noorderlicht uit te zenden voor passerende schepen.

Zo begint dit onevenwichtige prentenboek. Onevenwichtig in de verdeling tussen tekst en tekeningen bijvoorbeeld. Sommige teksten beslaan een hele bladzijde, terwijl er maar een petieterig tekeningetje tegenover staat. Teksten die ook niet altijd even makkelijk weglezen omdat de lezende (of voorgelezen wordende) kleuter struikelt over moeilijke woorden en lange, lange zinnen.

Verder lijdt de tekst aan schoonschrijverij. Er zijn tekstschrijvers die dat prachtig doen: met niet alledaagse woorden een wereld oproepen die net buiten de onze ligt. Daarbij een sfeer scheppend die alleen met die woorden tot leven komt, zoals bijvoorbeeld Toon Tellegen als geen ander kan.

Dat talent ontbreekt hier in warrige zinnen als:

“Lilja maakt een vrije val van meters. Haar buit kriebelt. Haar navel raakt haar ribben en ze gilt luider dan de wind.”

“’Maar papa, die zee is helemaal niet stil. Papa’s ogen worden groot. Zijn mond vormt een ‘O’. hij schudt zijn hoofd en lacht. ‘Lilja, ik weet veel over vissen. Maar ik krijg kop noch staart aan jou.”

“Zijn neus wrijft langs de hare en hij fluistert in haar oor: ‘Dat het grootste wonder klein is, en dichterbij dan ik ooit dacht.’”

Tot zover de tekst. De tekeningen vallen in een heel andere categorie – de buitencategorie. Ze zijn vloeiend, kleurrijk, wild, oogstrelend en een lust voor de illustratieliefhebber. De kleine Lilja ziet er precies zo uit als je je voorstelt, de dieren en planten zijn levendig en het kleurgebruik ondersteunt zowel het beeld als de tekst die erbij hoort. Maar het mooiste is zonder twijfel de WALVIS. Dat enorme dier, groots in zijn enormiteit, brengt alleen al door zijn voluptueuze aanwezigheid het verhaal op smaak.

https://www.kimcrabeels.be

Dus, gelukkige toekomstige eigenaars van het prentenboek: lees, blader, kijk, verwonder en bewonder ‘De meest eenzame walvis ter wereld’

—

ISBN: 9789463835695

Uitgeverij Pelckmans

Ook verschenen op Boekenkrant

‘Geef me de ruimte’ Het eigenzinnige leven van Thea Beckmann

/in

Heldin met een kinderhart

Thea Beckman was heldin met een kinderhart, een bikkel, kunnen we na lezing van deze biografie Geef me de ruimte wel zeggen. Vivian de Gier duikt in de geschiedenis van Beckman en legt deze dikke pil op tafel: zo. Dit is Thea Beckman zoals ze is. Ongezouten, onverschrokken, creatief en terecht een held op kinderboekengebied. Haar leven liep niet direct over rozenblaadjes: het eerste deel van Thea’s leven heeft al een dramatische kantje. Ze woont als kind in Rotterdam en maakt in 1943 het bombardement op die stad mee. Haar commentaar later in een interview met Ischa Meijer: “Ik heb de hele oorlog door, zo goed en zo kwaad als dat ging, op kantoor gezeten. Niet altijd op hetzelfde kantoor, haha. D’r werd er wel eens eentje in elkaar gebombardeerd.” Terecht staat deze uitspraak in haar Thea Beckman biografie.

Prijzen winnen voor jeugdboeken
Die spreekwoordelijke nuchterheid zal haar handelsmerk blijven. Natuurlijk is ze blij als ze prijzen wint voor jeugdboeken, maar ze neemt ook de kritiek die ze later in haar carrière krijgt serieus. Ze doet wat ze goed kan: een imaginaire wereld scheppen waar kinderen zich in kunnen vinden.

Thea’s complete leven wordt uitgeplozen: we komen de voorgeschiedenis en afkomst (van Duitschen bloed) van Thea te weten. Ook leren we haar man Dick Hendrik Beckmann kennen, en het gezin dat ze samen stichten. Thea heeft het als huisvrouw met kinderen razend druk, maar ze weet als kind al dat ze schrijver wil worden. Om die droom te volgen moet soms in de kleine uurtjes achter de schrijfmachine kruipen, maar dat heeft ze ervoor over.

Everseller Kruistocht in spijkerbroek
Het schrijven begint met leuke stukjes voor tijdschriften, later een kort verhaal dat hier en daar geplaatst wordt, en nog later de succesboeken die de meeste kinderen (en ouders) wel kennen: ‘Kruistocht in spijkerbroek’, ‘Geef me de ruimte’ en de tot de verbeelding sprekende trilogie ‘Kinderen van Moeder Aarde’. Alleen van ‘Kruistocht in Spijkerbroek’ zijn al meer dan een miljoen exemplaren verkocht.

Thea schreef onverdroten door, maar op latere leeftijd begon haar gezondheid te tanen: “Het vermoeden dat ze misschien zelf eveneens kanker onder de leden had – iets wat ze negeerde zolang ze voor Dick zorgde – hield Thea al die tijd voor zichzelf. Pas enige tijd na de dood van haar man ging ze naar de dokter, die bevestigde dat haar gevoel van onraad terecht was: ze had borstkanker. Maar zelfs al waren een amputatie en chemotherapie noodzakelijk en moest ze daarna geruime tijd een pruik dragen, zulk nieuws werd niet gedeeld met de buitenwereld. ‘Op een gegeven moment lag ze in het ziekenhuis en hoorde ik dat ze werd geopereerd aan haar borst,’ vertelde Marianne. ‘Dus ik ernaartoe. “Nou,” zei ze, “dat is gebeurd. Ik ben beter, ik ga naar huis.”

Zo krijgen we in 445 bladzijden een goed beeld van deze kanjer van een schrijfster. Oké, er was kritiek op haar manier van schrijven, de thematiek en de historische juistheid van haar verhalen. Maar als je boeken creëert die zoveel lezers blij maken, kun je met opgeheven hoofd door het leven. Dat deed meesterschrijver Thea Beckman dan ook.

https://www.boekbeschrijvingen.nl/beckman-thea/beckman.html

—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com en TikTok

ISBN: 9789463823579

Sterren: ***

Uitgeverij: Balans

Ook verschenen op Boekenkrant 

Sally Rooney – Intermezzo

/in

Hevig intermenselijke relaties

[Recensie]

Even vooraf: de nieuwe Sally Rooney is een vetzak. Een obese boek van 420 pagina’s dat niet letterlijk spoort met de titel ‘intermezzo’, omdat daarvan de definitie is: ‘een kort tussenspel tussen de bedrijven van een toneelstuk’. Maar vooruit, de hoofdrolspelers hebben vluchtige contacten die wel weer intermezzoniaal zijn, hevig en diepgaand bovendien qua seks en relatie. Tot zover het steggelen over de titel, over naar het prachtige verhaal onder de titel Intermezzo.

Sally Rooney

De schrijfstijl zet de lezer vanaf het begin op scherp: Rooney laat de gedachtestroom van twee hoofdpersonen van binnenuit op het papier vloeien. Dat voelt extra vreemd aan omdat de interpunctie gedeeltelijk ontbreekt. Geen aanhalingstekens bijvoorbeeld, zodat de lap tekst zich als een tapijt over de bladzijden uitrolt. Beginnend bij hoofdstuk 1, is dat in de binnenwereld van Peter. Hij is advocaat met op het eerste gezicht een geordend leven. Het tweede gezicht laat echter zien dat flinke rafelranden hem hinderen. Zijn vader is gestorven, een fact of life waar hij maar moeizaam mee kan dealen. En hij is op het vlak van intermenselijke verhoudingen niet zo, laten we zeggen, bekwaam. Bij hoofdstuk 2 springt het perspectief naar Ivan. Hij is schaker en bekijkt hoe in de zaal waar het toernooi vandaag zal plaatsvinden, de tafels tegen elkaar geschoven worden. Ook hier een moeiteloze gedachtestroom vanuit Ivan, die tegen autistisme aanleunt: “Er wordt langzaam een bekend opstelling zichtbaar – een centrale U-vorm van tien tafels en tien stoelen aan de buitenste rand en daaromheen een paar rijen stoelen voor het publiek – maar de manier waarop de mannen deze opstellingbereiken lijkt volkomen lukraak. In zijn eentje in zijn hoek dwalen Ivans gedachten onwillekeurig af naar een manier om, zeg, een toevallige constellatie van een x aantal tafels en stoelen zo efficiënt mogelijk in voornoemde U-vorm te krijgen enzovoort….”

Het verhaal slaat aan op een dieper niveau
Op deze manier haar verhaal opbouwend, dwingt de schrijver de lezer nauwkeurig de zinnen, woorden en zelfs letters te volgen om het verhaal niet kwijt te raken. Je daalt af naar een soort dieper niveau in de gedachten- en gevoelswereld van de personages. Dat heeft als prettig bijeffect dat de lezer zich bijna vanzelf met de personages vereenzelvigt, zodat het verhaal op een dieper niveau aanslaat. Een nadeel van dat ‘schrijven op de millimeter’ is dat de teksten wel een stevig beroep doen op het doorzettingsvermogen van de lezer. Daarbij helpt de afwezige interpunctie niet echt. Gelukkig weegt het talent van Rooney op tegen de ongemakken en beloont het verhaal de doorbijter.

En over dat verhaal gesproken: dat vindt zijn weg na de schaakwedstrijd. Daar beleven we met Ivan zijn bedavonturen met de mooie Margaret, een avontuur dat Ivan met verwondering ondergaat en voortzet. Daarnaast en als tegenwicht worstelt Peter met zijn dubbele relatie met twee vrouwen – twee volkomen verschillende vrouwen. Mooie taal alweer, zeker geen blad voor de mond, fijne emoties en voorttobbend verdergaan met het leven. Het is de oude Reve in een moderne setting vol intermenselijke relaties, dit intermezzo.

—

ISBN: 9789026368011

Sterren: ***

Uitgeverij: AmboAnthos

Ook verschenen op Bazarow 

Jean-Baptiste Andrea – Waak over haar

/in

Schrijven zoals schrijven bedoeld is

[Recensie]

Jean Baptiste Andrea won de Prix Goncourt 2023 met ‘Duivels en Heiligen’, en doet met ‘Waak over haar’ een serieuze gooi naar meer literaire prijzen. Andrea weet wat schrijven is. In een fijne mengeling van straattaal, subtiele grappen en liederlijke beschrijvingen zet hij een boek neer dat boeit, verrast en ontroert. Hij kreeg er de Prix Goncourt 2023 voor.

Jean-Baptiste Andrea

We bevinden ons in Italië, de eerste helft van de 20e eeuw, de periode van het fascisme en de wereldoorlogen. De jongen Mimo en het meisje Viola ontmoeten elkaar en zijn op slag verliefd. Helaas komt Mimo uit een straatarm milieu, terwijl Viola tot de rijkere bovenlaag behoort. Bovendien is hij erg klein, wat hem een levenslang complex bezorgt. Weinig kans op een gelukkig huwelijk dus. Ze ontmoeten elkaar in het diepste geheim in de bossen. Er gaapt een ravijn van verschil in milieus tussen hen, maar dat deert geen van beiden. Viola neemt boeken mee uit de rijk geoutilleerde bibliotheek van haar vader, die Mimo leest en zo zichzelf onderwijst. Mimo ontdekt dat hij een gave heeft: hij kan “het beeld maken dat in het marmer verborgen zit”. Alleen moet hij zijn talent nog moeizaam ontdekken. Als veredeld slaafje, een zogenaamde ‘zager’,  begint hij tussen de zuipende, zwetende, bestofte, in marmer hamerende mannen. Hij groeit op in dat hardvochtige milieu: “Mijn vader, de man die mijn eerste onhandige slagen had begeleid, de man die me het verschil tussen tandijzer, riffelvijl en bouchardeerhamer had geleerd, vervaagde.“ Zijn gooi naar roem komt als Neri, de op één na beste steenhouwer van de werkplaats (Metti is de beste maar had het te druk voor deze opdracht), twee stenen vogels uitgehouwen heeft:

“Metti wenkte me.

‘Kijk eens naar deze vogels die Neri uitgehouwen heeft. Neri wordt binnenkort compagnon, hij voert de leerlingen in de werkplaats aan. Wat vind je ervan?’

‘Heel mooi, meester.’

Neri fronste zijn wenkbrauwen en vroeg zich af of hij de mening van een zager, hoe die ook was, als een belediging moest opvatten…

‘Het is een opdracht van de basiliek van Assisi,’ mompelde Metti. ‘Ik moest het zelf doen …’

‘En u zou het beter hebben gedaan.’

‘Pardon?’

‘Ik loog. Die vogels …’

Ik schudde mijn hoofd. Metti vertrok zijn mond in bijna komische grimassen, die niettemin een toenemende woede verrieden.

‘Vind je ze niet mooi?’

‘Nee.’

‘Mag ik je verlichte mening van zaagjongen horen?’

… Zestien jaar woede kwamen er op dat moment uit… Ook ik had recht op mijn stukje woede.

‘U mag mijn verlichte mening horen van iemand die veel vogels heeft gezien. En deze twee,’ zei ik terwijl ik naar de beelden wees, ‘zullen nooit vliegen.’

‘Hoezo dat?’

‘De anatomie klopt niet. Het zijn kalkoenen met het formaat van mussen…’

‘En jij kunt het beter.’

‘Dat denk ik wel.’

… En toen, tegen mij: ‘Zie je die kleine blokken? Ik kom net terug uit Polvaccio, dit zijn twee proefblokken. Kies er een uit en maak een vogel voor me. Dan zullen we zien of die wel vliegt.’”

Nodeloos te zeggen dat Mimo’s vogels mooier en vliegender waren dan alle andere vogels die in het atelier. Zo begint hij zijn carrière als meesterkunstenaar. Intussen gaan de geheime rendez-vous tussen hem en Viola gewoon door Natuurlijk is zo’n relatie tot mislukken gedoemd. Komt dat nog goed? Ik laat u, lieve lezer, hier in het ongewisse. Bemachtig het boek en lees het allemaal zelf in ‘Waak over haar’.

 

https://www.youtube.com/watch?v=KTh9v0heYOM

Uitreiking Prix Goncourt 2023

—

Voor het eerst verschenen op Boekenkrant.

—

ISBN: 9789083411958

Sterren: ***

Uitgeverij: Koppernik

Ook verschenen op Bazarow