Recensies van actuele boeken

Esther Gerritsen – Gebied 19

/in

Gekker dan fictie

Een jeugdroman lijkt het, met dat prachtplaatje op de cover van een man met een hond, starend naar een planetoïde. Of staat die man met hond juist op een planetoïde en en is de hangende bol waar ze naar kijken, onze aarde?

Raadsels die een voorloper blijken te zijn van het verhaal dat Gerritsen ontvouwt:

“Toen Tomas wakker werd, lag zijn vrouw niet naast hem. Hij riep haar naam en kreeg geen antwoord. De dag ervoor hadden ze elkaar het jawoord gegeven… Door met Susanne te trouwen was hij geen gescheiden man meer.”

Het ontwaken van de onfortuinlijke Tomas stuurt hem zijn hoogstpersoonlijke helletocht in. Hij is schrijver van redelijk veelgelezen boeken, maar de gebeurtenissen die hem nu overkomen zijn gekker dan fictie. In shock gaat hij op zoek naar zijn vrouw.

Slaat de verdwijning van Susanne hem al ver uit het lood; de zaken die hij bij de speurtocht naar haar op het spoor komt, zijn vele malen verontrustender. Alle signalen wijzen erop dat zijn vrouw letterlijk van de aardbodem verdwenen is. En naar een andere planeet is gegaan. Ongeloofwaardiger nog: alle andere mensen ook. Nou ja, bijna alle mensen. Niet iedereen is geschikt bevonden om verder te gaan leven op de nieuwe planeet. Hij ook niet. Dat is even slikken.

Tomas realiseert zich dat hij met de andere thuisblijvers achter is gebleven op aarde. Hij was blijkbaar niet nuttig genoeg voor de nieuwe planeet: ‘Gebied 19’. Die naam is tegelijk een verwijzing naar een gebied in de menselijke hersenen, waar wetenschappers mensen ‘gelukkiger’ zouden kunnen maken.

Maar waar is die planeet eigenlijk, en hoe kan hij er komen? Want hij wil toch graag contact krijgen met Susanne. En hoezo is hij ongeschikt verklaard?

Gerritsen speelt met deze originele vertelling met de maakbaarheid van een leven en van een nieuw te scheppen wereld. Ze neemt zichzelf als schrijver tegelijkertijd losjes op de hak, immers ook imaginaire werelden scheppend.

Enige kritiek popt ook op. De zoektocht van Tomas naar de nieuwe planeet en zijn vrouw is lang. Erg lang. Terwijl hij licht in de duisternis probeert te krijgen, gaan pagina’s voorbij met twijfelen en gewetensvolle beslissingen tegen elkaar afzetten. Wat gaat hij doen? Is hij tevreden met zijn huidige leven of zou hij toch op die wereld willen rondkijken? Die passages verdienen geen schoonheidsprijs.

Daar staat tegenover, globaal gezien, dat dit een plezierig vervreemdend en toch inleefbaar verhaal is dat Gerritsen hier tot leven wekt. En voor de fans: er zijn signalen dat ze aan een vervolg werkt.

—

ISBN: 9789044547900

Sterren: ***

Uitgeverij: De Geus

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

Lekker snel – Afvallen met project gezond

/in

Gezond en makkelijk afvallen met snelle recepten

‘Project Gezond’ is een initiatief van een groepje enthousiastelingen die gezond eten koppelen aan snelle maaltijden.

Zoals we weten, is die koppeling vrijwel onmogelijk. Snelle maaltijden warm je op in de magnetron, haal je bij een snackbar of laat je door de Shaormaboer bezorgen. Des te nieuwsgierigmakender is daarom dit boek.

Beginnen bij het begin. De bruikbaarheid van het boek begint al bij de praktische uitvoering: een stevige hardcover die bestand is tegen een stootje en wat vette spetters.

Het voorwoord noemt het doel:

“Lekker koken is voor ons niet ingewikkeld. Snel koken ook niet. Maar wanneer die twee elementen in elk recept samen moeten komen wordt het lastiger…

Na veelvuldig testen, timen en natuurlijk proeven, hadden we een prachtige collectie van 42 heerlijke dinerrecepten. Veel recepten heb je met gemak binnen 30 minuten op tafel staan. Wij hebben alle recepten met de timer op het aanrecht gekookt om er zeker van te zijn dat 30 minuten haalbaar is.”

Zo is dat, en de schrijvers voegen de woorden bij de daad. Na het voorwoord komt een aantal erg praktische tips; een soort gebruiksaanwijzing voor de recepten. Zo kun je eerst het aantal dikmakende ingrediënten dat je naar binnen wilt werken, bekijken met de calorieëntabel. Daarnaast raden de auteurs ook zes eetmomenten per dag aan. Daardoor blijft je bloedsuikerspiegel stabiel en voorkom je dat je trek krijgt en gaat snoepen of meer eten dan nodig is. Erg nuttig.

Ook de bruikbaarheid komt je op bijna elke pagina tegemoet. Heldere uitleg ook. Er is duidelijk moeite gedaan om de lezer te voorzien van wat de titel belooft: makkelijk afvallen met snelle recepten.

Die goed volgbare recepten vullen de rest van het boek. Op elke pagina een duidelijke foto van het klaargemaakte recept, op een bord of in schaaltjes, de benodigde accessoires ernaast.

Op de bladzijde ertegenover vind je het recept. Bijvoorbeeld de Pasta Primavera:

-Als je laat thuis bent, heb je misschien niet zoveel zin meer om te koken. Een snelle pasta is dan wellicht het maximaal haalbare…

-Aantal personen (inderdaad, dat)

-ZO MAAK JE HET (heldere uitleg maakproces)

-Tips & Tricks (hoe je de groenten, of de pasta, of iets anders, varieert)

-Per Persoon (De exacte hoeveelheden in Kilocalorieën)

Een extra feature is het dubbele blauwe lint. Het ene lint geeft de week aan, de andere de dag. Of je legt het bij het recept dat je wilt maken. Prima boek met een mooie doelstelling.

www.projectgezond.nl

—

ISBN: 9789082745283

Sterren: ****

Uitgeverij: www.projectgezond.nl

Ook verschenen op Bazarow 

De Chabotten – Gezinsverpakking

/in

Rommelige talenten

Het boekenweekgeschenk van 2024 is een gezamenlijk project. De hele familie Chabot heeft zich hiervoor ingezet, blijkt als we gaan lezen. Alle zeven – dat is inclusief hond Bril, die met zijn vrolijke/nieuwsgierige hoofd de cover van het boekje siert.

Een beetje overdosis Chabot is deze boekenweek wel. Vader Bart maakte met ‘ooivevaarsblues’ het themaboekje al. Daarin staan prachtige gedichten overigens, niks dan lof, maar na die geestelijke gymnastiek van Bart krijgen we in dit boekenweekgeschenk nog een extra dosis van de familie.

Soit. De indeling van het boekje is overzichtelijk: Yolanda Chabot bijt met ‘Mamastippen’ het spits af. Die rubriek komt tussen de bijdragen van de andere Chabotten regelmatig terug. Goed, helder en met een vleugje ironie. Een mooi woord trouwens, mamastippen – zoek maar op wat het betekent in het boek – dat door de vierjarige Storm al gemunt werd. De jongeman heeft gevoel voor taal.

Tussen de mamastippen geven de gezinsleden om de beurt hun schrijfsels af. Te beginnen met Bril de hond, die een beetje flauwe tekst aanlevert. De eerstvolgende is dan Bart zelve, die waarschijnlijk een uitstekend advies geeft met de titel: ‘Ga nooit met ons op vakantie’. De beschrijving van een geboekte vakantie in Frankrijk ontneemt elke avonturier de lust om iets dergelijks nog te ondernemen. Lekker hobbelig geschreven, plezierig leesbaar.

De andere Chabotfamilieleden doen qua schrijfvaardigheid voor papa en mama niet onder. Ze bespelen de registers van toegankelijk/licht spottend/vermakelijk proza uitstekend, zoals Maurits in Lieve Chaos:

“Er is zelden iemand bij ons thuis geweest. Zelfs een loodgieter lieten we slechts bij uizondering toe. Na een relatie van bijna vier jaar heeft mijn lief nog geen stap in mijn ouderlijk huis gezet. Ook mijn vrienden en eerdere geliefden zijn vrijwel nooit voorbij de voordeur gekomen.

De meeste woningen die potdicht zitten, hebben iets te verbergen. Het zijn huizen die onheil verhullen. Wij houden er geen wereldschokkende praktijken op na. We hebben niets te verstoppen, behalve onszelf. Ons thuis is een burcht. Het is de plek waar we kunnen schuilen, waar andermans blik ons niet kan raken. Onze woning bestaat niet zozeer uit kamers, maar uit voetpaden. Die voetpaden zijn smal, we bouwden muren van meubels en torens van boeken tussen onszelf en de rest van de wereld…”

Het is interessant de verschillen in stijl te zien van alle Chabotjes. Duidelijk is dat ze van papa en mama en waarschijnlijk zelfs van Bril de hond,  een flinke dosis talent hebben meegekregen. Dat zet zich om gevarieerde teksten die de lezer als een aangename verstrooiing tot zich kan nemen. Laat dat nou exact het doel van het Boekenweekgeschenk zijn. Missie geslaagd zeg ik, zelfs met een gezinsverpakking Chabot.

—

ISBN: 9789059656000

Sterren: ***

Uitgeverij: CPNB

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

Bart Chabot – ooievaarsblues

/in

Melancholiepoëzie

Het boekenweekgeschenk 2024 is van Bart Chabot. Het is een selectie uit zijn gedichten uit zijn bestaande oeuvre. Wel herschreef hij ze, en voegde bij wijze van actualiteit nog twee nieuwe toe. 

Gedichten? Ja gedichten, al zijn die niet altijd makkelijk te interpreteren. Je komt al snel uit op een gevoel, een beeld dat de dichter over wil brengen: een soort gecondenseerde emotie. Gelukkig zijn deze gedichten van Chabot redelijk recht voor z’n raap, en bovendien vaak gekruid met humor. Uitleggen is niet nodig, het gevoel komt bij het lezen. Neem dit korte poëem:

Een hele troost

‘zeg,

trouwens

hoe is ‘t eigenlijk

met je moeder?’

‘mijn moeder?’ zei ik

‘wist je dat dan niet?

o, die is alweer

een paar jaar dood  

maar,

we hebben d’r

op video’

De spreker van de woorden uit het gedicht is blijkbaar niet al een tijdje niet in beeld geweest, want zijn vraag landt niet bepaald zacht.

Dood. Dat is moeder, ja. Al een paar jaar. En dat jij het nu nog vraagt, kan komen doordat je geen flintertje interesse hebt in haar. Of door het bord voor je kop dat je hebt, waardoor je de rouwkaart die je zeker hebt gehad, niet hebt gelezen. Het kan ook komen omdat je een hekel had aan mijn lieve moeder, wat altijd al doorschemerde trouwens, en je nu nog een keer van mij wil horen dat ze eindelijk dood is.

Dus.

Zo zou je als kind van de overledene kunnen reageren. Chabot houdt het echter luchtig en maakt er met de video-mededeling een onverwachter, vrolijker eind aan. 

U merkt het, een hele wereld van emoties achter 12 regels tekst. Die kracht van gedichten gebruikt de schrijver bekwaam het hele boekje door. De gedichten zijn sterk wisselend van lengte en hebben bijna alle een humoristische schwung, of een onverwachte wending. Sommige beslaan tot 4 pagina’s en worden zo bijna een kort verhaal op zich.

De sfeer is meestal melancholisch, zacht droevig terugkijkend op gebeurtenissen uit het leven. Maar soms ook vrolijk of bozig. Net het echte leven. In dit geval een rijp leven.

—

ISBN: 9789059656697

Sterren: ****

Uitgeverij: CPNB

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

Yasmina Ahamiane – Het is ramadan!

/in

Pluspunten verdienen

Yasmina Ahamiane maakte voor kinderen dit prettig leesbare boekje over ramadan en wat dat precies inhoudt.

We worden met meisje Maryam en jongetje Adam meegenomen als ze voor de eerste keer gaan vasten. Om het juiste tijdstip daarvoor te bepalen is Maryam al een paar avonden op zoek naar de maan, die eruit moet zien als een croissant. Haar vader heeft dat zo gezegd, maar het duurt wel erg lang. Maar dan toch, eindelijk, is het zover. Aan de hemel verschijnt ‘een cadeautje van Allah’, zoals haar moeder dat noemt, en ramadan is begonnen. 

De kindertjes krijgen het doel en nut van ramadan op begrijpelijk niveau uitgelegd. Vooral het feit dat je ‘pluspunten’ kunt verdienen met het vasten, zal ongetwijfeld een prima motivatie zijn.

Toch gaat het de eerste dag al bijna mis. Adam heeft een chocoladereep in zijn hand. Bijna is de ramadan al in de knop gebroken, maar gelukkig redt Maryam hem en kunnen ze al vastend naar school. Want die gaat gewoon door. Alleen is er nog het woord dat ze moeten zeggen voordat ze naar binnen gaan en dat Adam alweer vergeten is. ‘O ja, bismillah!’

Handig om te weten: achterin het boekje zijn in een woordenlijst alle moeilijke woorden vertaald terug te vinden. Zo zien we dat ‘Bismillah’ ‘In de naam van God’ betekent.

Ahamiane houdt de jonge lezertjes goed bij de les. Het vastende tweetal krijgt de attributen mee voor als het vasten gebroken moet worden; ze leren dat er speciaal voor na zonsondergang allerlei lekker eten wordt gemaakt en ze ondervinden soms wat kritische geluiden.

Maar dat alles doorstaan ze, en geholpen door een ijzersterke wil bereiken ze hun doel. Eindelijk is het dan Eid al-Fitr:

“Na een maand lang vasten mogen de kinderen feestvieren. Ze gaan naar de moskee, geven geld aan de armen, trekken mooie kleding aan en ontmoeten elkaar bij Maryam thuis. Broers, zussen, oma’s, opa’s, goede buren en andere lieve mensen zoals Hafsa, Youssef en Yaseer zijn allemaal aanwezig. Ze drinken samen thee en genieten van de hapjes en zoetigheden…”

—

ISBN: 9789000378562

Sterren: ***

Uitgeverij: van Holkema & Warendorf

Ook verschenen op Bazarow en op TikTok

Theo-Henk Streng – Doodeng

/in

Horreur van wisselende kwaliteit

Een horrorbundel, dat zien we als liefhebber van angstaanjagende verhalen graag.  Vol enthousiasme slaan we dus de bundel open. Hij is prettig dik, maar liefst 25 verhalen over 307 bladzijden verdeeld. Een goeie verhaaldichtheid die erom vraagt in de verhalen te duiken en sidderend de fijn kwaadaardige inhoud te ondergaan.

Maar al lezend moeten we concluderen dat het gebodene niet altijd meevalt. Zoals in elke verhalenbundel, is er wisselende kwaliteit en dat ervaren we hier ook.

Eén van de problemen is voorspelbaarheid. In de horrorwereld is slechts een beperkt aantal thema’s beschikbaar om een griezelig verhaal te brouwen. Dat weet bijvoorbeeld de meester van suspense Stephen King als geen ander; daarom maakt hij vuistdikke boeken die het verhaal met ontzettend veel omwegen naar de allang verwachte climax brengen. Bij korte verhalen is dat anders. De naam zegt het al: korte verhalen zijn kort – er is dus geen ruimte voor uitgebreide inleidingen of een langdurige opbouw. Dat wreekt zich hier na een aantal verhalen: we zien de clou al op geruime afstand aankomen.

Erg is dat niet, mits het verhaal een buitengewoon origineel onderwerp behandelt, of de lezer op slinkse wijze op een dwaalspoor zet en daarna onbarmhartig verrast, zodat voornoemde lezer na de vuistslag van de clou achterover zakt op de bank en hijgend de adrenaline moet laten zakken alvorens hij/zij het boek weer ter hand kan nemen om een nieuw verhaal te savoureren.

Dan het probleem van de clou. Ook die moet onverwacht zijn, of op zijn minst een twist in petto hebben, zodat de lezer op de valreep toch nog verrast wordt. In deze bundel kondigen sommige onderwerpen zich al bij de titel aan:

‘Een mooie middag voor voodoo’

‘De complotwappie’

‘Niet door het heksensteegje’

‘De weerwolf’

‘De slangenbezweerder’

‘De weerwolfjager’

‘De waarzegger’

Op deze manier de voorspelbaarheid van een verhaal aangeven is niet handig. Lezers, en vooral horrolezers, hebben veel ervaring in het lezen van enge verhalen. Mede omdat er slechts een beperkt aantal onderwerpen is in het horrorgenre, is de clou al snel weggegeven als de titel te obvious is.

Dat alles gezegd hebbend, komen we natuurlijk ook kleine juweeltjes tegen. In het eerste verhaal ‘Inschattingsfout’ gaat een man in clownskostuum op jacht naar slachtoffers. De inleiding zet de lezer bekwaam op het verkeerde been en laat de climax sterk terugkomen.

Ook bij ‘De weerwolf’ loopt het verhaal goed. Een spannend verhaal met een niet geheel onverwachte ontknoping.

Kortom: aardige verhalen ter verstrooiing ende vermaak, maar van klappertandende horror kunnen we hier niet spreken. Daarvoor zal de auteur ingenieuzere verteltechnieken moeten gebruiken, met minder voorspelbare plots.

—

ISBN: 9789464641462

Sterren: ***

Uitgeverij: Godijn Publishing

Ook verschenen op Bazarow 

Hannah Gold – De laatste beer

/in

Tranentrekkend klimaatverhaal

Een prachtuitgave is het, dit gebonden, haarfijn geïllustreerde en lekker buikige boek van uitgeverij Volt. En het gaat over beren ook nog. IJsberen in dit geval, sterker nog: de laatste ijsbeer.

Niet de laatste ijsbeer van de planeet, laat dat duidelijk zijn, zover is het goddank nog niet, maar Hannah Gold windt er geen doekjes om. Het klimaat verandert en dat is een gevolg van het blote feit dat de aarde opwarmt. Tijd voor actie.

Zo bruut als het hierboven staat, leest dit verhaal niet. Hannah Gold gebruikt mooiere, zachtere woorden. Het gaat in eerste instantie over het meisje April. Een vrolijk meisje is het, slim, ondernemend, met een ontembaar enthousiasme en niet bang. Ze woont samen met haar vader die onderzoeker op een universiteit is, en op een dag een brief krijgt. DE brief:

“Hij las de brief met knipperende ogen. ‘Ik heb de baan…. Het is een weerstation op een klein eiland, ongeveer een dag varen vanuit Noorwegen.’

‘Wat voor eiland?’ vroeg April op en neer springend. ‘Hoeveel mensen wonen er?’

‘Nou,’ Haar vader keek schaapachtig naar de brief. ‘Zo’n eiland is het niet. Eigenlijk … zijn wij daar de enigen.’”

April hoort het met bonkend hart aan. Wat een avontuur, haar vader gaat belangrijk onderzoek doen naar smeltende ijskappen!

Samen komen ze inderdaad op het eiland terecht, en April merkt al snel dat het daar minder avontuurlijk is dan ze had gedacht. Papa werkt alleen maar – hij controleert allerlei meetapparatuur, alleen omdat er zoveel van die meetpunten zijn, komt hij nauwelijks toe aan thuis – in het weerstation bij April – te zijn. En het is er koud. Berekoud.

Onderzoekend als ze is, verkent ze het eiland. Ze vindt daar iets dat haar op een onverwacht spoor zet. Een gevaarlijk spoor.

Meer geven we niet weg – lees het boek vooral zelf. Het verhaal is luchtig geschreven, vol grapjes en malle terzijdes. Consequent vanuit de blik van een jong meisje, vol verwondering, twijfel, onzekerheid maar ook vastbeslotenheid en liefde. Hoogstwaarschijnlijk is dat laatste woord de drijvende kracht hier. Zonder liefde zouden April en de beer niet bij elkaar gekomen zijn, en zou zij de daaropvolgende risico’s met een hoger doel niet genomen hebben. Zulke mensen heeft de aarde nodig.

Lees het en ontdek of de boodschap ook bij u ontroering opwekt. Hopelijk wel.

.

—

ISBN: 9789021471143

Sterren: ****

Uitgeverij: Volt

Ook verschenen op Bazarow en op TikTok

Deanna Minich – Quantum Healing

/in

Insufficient zelfhulpboek

De look-and-feel van dit boek is uitstekend. Het boezemt vertrouwen in, alleen al door die titel ‘Het complete handboek’. De tekst op de voorpagina vult aan: ‘Een A-Z-lijst voor meer dan 100 veelvoorkomende kwalen’. Het boek is prettig dik, 328 pagina’s om precies te zijn, dus er moeten wel veel oplossingen voor allerlei kwalen in staan. En Quantum Healing klinkt ook niet slecht.

Al zouden we wel willen weten wat het eigenlijk betekent. Dit is de uitleg in het kort: “Quantum is een woord vol betekenis, vooral binnen de natuurkunde: als zelfstandig naamwoord is het de “kleinste hoeveelheid stralingsenergie” en als bijvoeglijk naamwoord verwijst het naar een “plotselinge en veelbetekenende” verandering. Quantum Healing gaat over het maken van kleine veranderingen die grote, glansrijke resultaten opleveren. Die resultaten kunnen subtiel zijn of enorm, maar ze geven ons steeds een belangrijke duw in de richting van genezing.”

Hierna wordt het boek minder specifiek: “Quantum Healing kan beginnen met iets zo onbetekenends als een gedachte, een handeling, een herinnering, een beeld. Deze schijnbaar kleine gebeurtenis creëert intern een enorm effect…”

Onbekend is deze manier van denken niet: er zijn al veel boeken verschenen over de kracht van positief denken. Meestal van Amerikaanse origine en gericht op succes hebben in het leven of gewoon oogverblindend rijk worden. Jezelf gezonder denken past daar wel in. En zonder cynisch te zijn: een positieve levenshouding is zeer waarschijnlijk beter voor je gestel dan een asociale nurks zijn. In dat opzicht is dit een nuttig boek.

Maar – ja, kritiek hoort erbij – het boek leidt aan een serieus probleem. Problemen, eigenlijk:

  1. een handboek is altijd incompleet. Het eerste woord dat bij me opkomt: ‘zweetvoeten’ staat er niet in. Ook ‘transpiratie’ niet, of ‘overmatig zweten’, net zomin als ‘geur’ of ‘stank’. Wel ‘schaamte’, maar daar herken ik mijn zweetvoeten dan niet in.
  2. de oplossingen die je wel kunt vinden, blijven altijd in de vage sfeer. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid komt dat door claimangst – zie de laatste alinea.

We klappen het boek open voor een willekeurige test.

‘Nekpijn’:

Lichamelijke beschrijving: Scherpe of doffe pijn of stijfheid in de nek die zijn functioneren kan beperken.

Energiecentrum: Keel

Voeding: Dieet(1) Voldoende vocht drinken; (2) Eet een alkaliserend dieet met veel niet-zetmeelrijke groenten, vooral groene, bladgroenten en spruiten.

‘Oké,’ denkt de aan nekpijn lijdende lezer, ‘voldoende vocht drinken’ en drinkt water. En volgt het alkaliserende dieet. Voor beide tips geldt: baat het niet dan schaadt het niet.

Daar zit ‘m het probleem. Een boek met gezondheidstips mag nooit te concreet worden. Want als er te rigoureus geadviseerd en dus ingenomen wordt, de patiënt daarvan zieker wordt, dan wel overlijdt, liggen enorme claims (in Amerika zeker) op de loer. Dus blijven de adviezen vrijblijvend en vooral aan de veilige kant. Zo veilig, dat de geboden oplossingen weinig meer effect sorteren dan placebo’s. En dat lijkt niet de bedoeling van een ‘A-Z-lijst voor meer dan 100 veelvoorkomende kwalen.’

—

ISBN: 9789493301580

Sterren: **

Uitgeverij: Samsara

Ook verschenen op Bazarow 

Nelleke Noordervliet – Paleis op wielen

/in

Weinig opzienbarende reis door India

Vandaag hebben we een ‘spoorslag’ boekje in handen, onderdeel van “een reeks treinverhalen waarin de verbeelding het spoor volgt. Treinen voeren reizigers langs de mooiste landschappen, verrassende knooppunten en bruisende steden, en naar godvergeten uithoeken van de wereld. In Spoorslag neemt steeds een andere gerenommeerde auteur de lezer mee op een prikkelende reis.”

De reeks wordt uitgegeven door Ambo/Anthos en is gezien de geringe dikte en handzame omvang perfect afgesteld op de doelgroep treinreizigers die onderweg uit de koffer iets meer wil lezen dan de laatste Linda.

In dit deel maakt Nelleke Noordervliet een reis door India. Om dat immense land wat beter te leren kennen is een treinreis lang zo’n slecht idee niet. Samen met P. die een ervaren mede-reiziger van Noordervliet is, trekken ze door het land. India is een bewuste keus:

“In India was het onmogelijk niet op te vallen. Met frisse tegenzin aanvaardden we onze onmiskenbare status als westerling-met-geld, die overal de weg kwijt is, bereid is in elke uitgestoken hand een aalmoes te drukken, voor elke dienst te veel te betalen, en die alleen in uitzonderlijke gevallen daarover klaagt (bijna altijd dus)…

Het vliegveld van Delhi had alle moderne luxe van winkels en relaxfauteuils, maar was hard aan onderhoud toe. Van alles was stuk. Tijdelijke reparaties waren zichtbaar permanent geworden. Vlekken in de tapijten.”

Dit niet al te enthousiast makende begin van de reis zet de toon voor de rest. Men reist door India maar moet de ongemakken, deshygiëne en overbevolktheid voor lief nemen.

Noordervliet weet het reisfolder-achtige verhaal dat nu eenmaal ontstaat als je door een land reist, zonder teveel clichés weer te geven. Aan de manier waarop ze in de tekst variaties, grappige terzijdes, wetenswaardigheden en periculeuze gebeurtenissen elkaar laat afwisselen, is te zien dat ze niet voor het eerst een tekst neerpent. Ze kleurt de locaties, de reis, de ontmoetingen prettig leesbaar in.

Maar toch. Het boekje is leuk met een onderhoudend verhaal, maar blijft aan de oppervlakte. De zwaarte van de tekst komt niet verder dan kniediep, en de beschrijvingen zijn – maar wat kun je anders doen met een treinreis – obligaat.

Kortom: kek boekje voor in de Samsonite koffer, dat lekker wegleest maar ook zonder angst om de draad kwijt te raken op het tafeltje handig onder het raam van de coupé kan blijven liggen. Om daarna lekker door een stad te dwalen. En vakantie te vieren.

—

ISBN: 9789026365676

Sterren: **

Uitgeverij: Ambo/Anthos

Ook verschenen op Bazarow 

Emy Koopman – Kindertrein uit Boedapest

/in

Historische reis herbeleefd

Vandaag hebben we een ‘spoorslag’ boekje in handen, onderdeel van “Een reeks treinverhalen waarin de verbeelding het spoor volgt. Treinen voeren reizigers langs de mooiste landschappen, verrassende knooppunten en bruisende steden, en naar godvergeten uithoeken van de wereld. In Spoorslag neemt steeds een andere gerenommeerde auteur de lezer mee op een prikkelende reis.”

De reeks wordt uitgegeven door Ambo/Anthos en is gezien de geringe dikte en bescheiden omvang perfect afgesteld op de doelgroep treinreizigers die onderweg uit de koffer iets meer wil lezen dan de laatste Linda.

In dit deel reist Emy Koopman naar Hongarije. Samen met Mária het Hongaarse meisje, ofwel ‘Het Kind’. Met dat nieuwsgierigheidsopwekkende begin trekt Koopman de lezer de coupé in, op die manier meereizend naar de verre horizon.

Emy houdt de lezer goed bij de les. Ze geeft steeds net genoeg informatie om te weten waar we zijn, en op welk station we nu stoppen, en hoe druk het is in de trein, en gaat dan weer voort, kedeng kedeng.

We komen te weten dat deze trip een omgekeerde reis is, een ode aan de Hongaarse kinderen die in het interbellum met de ‘kindertrein’ naar Nederland kwamen. Ze deden dat om een paar maanden aan te sterken in een weldoorvoede omgeving. Als ze dikker, weerbaarder en optimistischer waren geworden, keerden ze terug naar Hongarije.  

Het verhaal is gevarieerd opgezet. De lezer moet enige moeite doen om bij de les te blijven en wordt daarvoor beloond met enkele fraaie foto’s (die zoals we weten, meer zeggen dan duizend woorden). Ook laat Emy een fluisterspel tussen de hoofdstukken door lopen, dat nieuwsgierigheid en later begrip opwekt. De dialogen zijn soepel maar niet te diepgaand. De lezer hoeft zich niet te vervelen terwijl hij/zij ook nog iets van een halfvergeten geschiedenis opsteekt.

Mocht u binnenkort per fiets, bus, trein of vliegtuig een wat langere reis maken, dan beveel ik van harte dit fijne boekje met grote inhoud aan. Het past in elke handtas of binnenzak en biedt een mooie virtuele geschiedenis.

—

ISBN: 9789026365652

Sterren: ***

Uitgeverij: Ambo;Anthos

Ook verschenen op Bazarow