Jane Chapman – We zijn allemaal bijzonder

/in

De ideale dierenwereld

Kikker verveelt zich. Stierlijk.

Zuchtend zit hij op een waterlelieblad in zijn vijver op te sommen wat er allemaal weer hetzelfde is vandaag, net als gisteren en eergisteren en alle lichtjaren daarvoor:

“Kikker zuchtte,

‘Zelfde vijver,

zelfde riet,

zelfde Kikker.’

Een waterjuffer vloog voorbij,

glinsterend in het zonlicht.

Kikker knipperde met zijn ogen.

DAT IS HET!~Ik ga de wijde wereld in!”

Een veelomvattende beslissing, zo blijkt. Als vrije kikker springt hij door een veld paardenbloemen, bijen zoemen in het rond, de zon straalt hoog aan de hemel, en een muis rent met hem mee.

Wat?

Ja, een onvervaarde muis sprint mee; ze zijn opeens een duo. En zo verkennen ze de wereld, die veel groter/avontuurlijker is dan ze hadden gedacht. Gevaarlijker ook. Als ze in een vijvertje zwemmen en duiken, komt het gevaar onverwachts. Dodelijk gevaar.

Goeie teksten, en ook de tekeningen zijn kristalhelder. De gezichtsuitdrukkingen (bij gebrek aan een betere benaming) van de dieren zijn sprekend. Weleens een juichende muis gezien? Ik nu wel.

Kikker is met zijn groene velletje, spikkels en grote gele ogen ook uitstekend getroffen. Die ogen kunnen ook vergenoegd gesloten zijn. Een tevreden kikker – prachtig.

Meer superlatieven gaan we niet gebruiken. Oké, eentje nog dan. De crème de la crème tekening van een hert. Is dat bijzonder, een hert? Hier wel.

Kikker en muis lopen en hoppen over de bodem van het bos, als over twee volle pagina’s een enorm hert voorbij springt. Die tekening heeft snelheid, kracht, souplesse, elegantie, durf en pure schoonheid. Meer ga ik er niet over zeggen.

Behalve: zorg dat je dit boek in handen krijgt.

—

ISBN: 9789048321599

Sterren: ****

Uitgeverij: Veltman Uitgevers

Ook verschenen op Bazarow 

Anna van Praag – Jona

/in

Leven in een Joodse familie

Ken je Jona al? Hij woont in Amsterdam samen met zijn vader Michaël en zijn oma, die ze Savta noemen. Een heel gewoon gezin. Nou ja, een gezin. Nou ja, een deel van een gezin, dat overbleef toen mama stierf. Nou ja, een paar losse mensen die nog bij elkaar zijn. Enfin, enkele Joodse mensen bij elkaar in een huis, elk met zijn/haar eigen geschiedenis.

Neem papa. Hij is strak in de leer, wat heet, hij is strenger dan de leraar op school. Van Jona eist hij dat Jona goed zijn best doet op school, want dat is de laatste tijd niet het geval, en papa wil niet dat Jona achterblijft met leren. Eigenlijk wil hij niet dat Jona uit de toon valt, dat Jona niet geaccepteerd wordt door de rest van de klas, maar zo zegt hij dat niet. Jona moet gewoon beter zijn best doen, hij wordt lui!

Oma doet niet actief mee aan het gezinsleven. Ze is niet helemaal helder meer, vandaar, maar wel lief. Dus zorgt Jona voor haar, en hoort de kritiek van zijn vader aan. Die sfeer hangt de hele tijd in het huis.

Dan schopt een opdracht van school het hele rustige leven van Jona door elkaar. Hij moet een profielwerkstuk maken over oma, die – je raadt het al – beginnende Altzheimer heeft. Samen met klasgenoten Elin en Lucas gaat Lucas aan de slag, maar daarmee is zijn vader niet blij. Het lijkt alsof er iets in de lucht hangt dat niet bekend mag worden, iets geheims…

Zo veelbelovend begint dit verhaal.

Maar helaas houdt de schrijver dat goede begin niet vast. Als eerste ligt dat aan het verteltempo. Het is moeilijk te pinpointen waar dat precies begint, maar na een aantal pagina’s zakt de spanningsboog in en wordt het stroperig. Zoals wanneer de drie onderzoekers dieper in het geheim van oma duiken en als een soort ‘Opsporing verzocht’ genenonderzoek van Lucas laten verrichten. Als ze de envelop met spuug van Jona op de bus hebben gedaan, wordt daar drieëneenhalve pagina lang nog over nagepraat. Dat haalt de vaart effectief uit het verhaal.

Wel weer mooi weergegeven is de verbetenheid van Jona’s vader. Als Jona op een ochtend wakker schrikt, komt dat doordat vader met een ruk de gordijnen openschuift. Ook al is het buiten nog helemaal donker.

“‘Ik weet niet wat jou bezielt.’ Zijn vader knipte het grote licht aan. ‘Gebed over vijf minuten.’…

Hij begon de gebedsriemen af te rollen en Jona stak zijn arm uit… Hij staarde naar de drie oude doosjes die aan de riemen bungelden en waarin de heilige teksten zaten… Zijn vaders gezicht kwam nog dichterbij toen hij een van de doosjes op Jona’s voorhoofd vastmaakte… ‘Dicht bij je ziel.’

… ‘Dicht bij je kracht.’ Zijn vader gaf zo’n harde ruk aan de riem om Jona’s hand dat de tranen hem in de ogen schoten… Toen hij de riemen teruggingen, waren de puntjes van Jona’s vingers helemaal wit. Ze zeiden er beiden niks over.

‘Ga douchen, Jona.’

‘Ja pap. Nogmaals sorry voor het verslapen.’”

Mooi stuk tekst, dat de Joodse achtergrond laat zien. Maar ook de verkramptheid en het onvermogen tot communiceren van de vader. Daarna suddert het verhaal weer langzaam in en moet de lezer alle zeilen bijzetten om de trage ontwikkelingen te volgen. Ook de gesprekken tussen de drie ‘detectives’ verlopen traag en uitgebreid.

Een interessant thema – op zoek naar je (Joodse) roots –alleen had het scherper en leesbevorderender gekund.

—

ISBN: 9789047715184

Sterren: ***

Uitgeverij: Lemniscaat

Ook verschenen op Bazarow 

Tjibbe Veldkamp & Rachelle Joy Slingerland – Net goed!

/in

De omgekeerde wereld

Ha, een prentenboek met monsters! Zes monsters zelfs – drie kleine monsters en drie grote monsters, die de kleintjes plagen.

Echt waar? Jep.

Is dat stout? Jazeker.

Loopt dat goed af? Wie weet.

Dit is een bijzonder boek en dat is het. Allereerst is dat te danken aan de uitermate levendige illustraties van Rachelle Joy Slingerland. Neem de voorkant van het prentenboek. Die presenteert de zes monsters, de hoofdrolspelers.

Eén klein monstertje hangt in de bovenste helft van titelpagina; een harig rond bolletje aan één van de titelletters van het boek (aan de O van ‘NET GOED’ om precies te zijn) te wiebelen. Het bolletje kijkt met grote, quasi onschuldige kinderogen de wereld in, heeft een eveneens quasi-onschuldig uitziende speen in zijn mond/snavel/eetopening en zwaait met de andere vier harige armpjes naar de lezer, terwijl de hand van zijn vijfde arm zich aan de ‘O’ haakt.

Ik zou nog meer over die illustraties kunnen zeggen en dat doe ik ook. De onderste helft van de titelpagina bijvoorbeeld, herbergt drie andere monsters. Dit zijn de grote monsters die straks de kleintjes gaan plagen. Zo te zien aan hun bloeddorstige uiterlijk zal dat geen probleem zijn.

Rachelle Joh Slingerland heeft haar werk goed gedaan. Gave tekeningen en verderop in het boek nog een leuke verschuiving van perspectief waar ik niks van ga zeggen om de verrassing niet te bederven.

Dan het andere element van het boek: de tekst. Die komt van Tjibbe Veldkamp, een gerenommeerde/vakbekwame tekstschrijver. De eerste twee bladzijden met zijn tekst zijn een voorbeeld van een vakbekwame lokdoos om de lezertjes het boek in te sleuren:

“Er waren eens drie grote, woeste monsters met smerige

smoelen en een slecht humeur.

‘Ik wil plagen!’ gromde het eerste monster.

‘En pakken!’ grauwden de andere twee.

Op dat moment zagen ze drie kleine monstertjes aankomen

De grote, woeste monsters grinnikten – ‘heh heh heh’ – en

verstopten zich. Ze wachtten tot de monstertjes vlakbij

waren en toen … “

Nieuwsgierig geworden? Goed zo. Ga dat boek halen en hou het onder de neus van je peuter/kleuter. Zeker weten dat ze het verslinden.

—

ISBN: 9789045128801

Sterren: ***

Uitgeverij: Querido

Ook verschenen op Bazarow 

Mega watt?

/in

Megawatt de energiebox superheld

 Hulp bij energie besparen

Een heuse superheld staart ons aan als we het boekje uit de verpakking halen. Gratis besteld bij www.energiebox.org. Het is Megawatt. Watt? Dit is een virtuele held, die tips en trucs aan uw kinderen geeft om meer energie te besparen. 

Dat is hard nodig, alleen al om de exorbitante energieprijzen behapbaar te houden. Dat is het doel van inmiddels behoorlijk veel energiecoöperaties die in lokale dorpen en steden door vrijwilligers zijn opgericht. Zo’n energiecoöperatie helpt de inwoners bij de moeilijke keuzes/vragen die opkomen als je aan de gang gaat met het verduurzamen van je huis.

Dit Megawatt-superheld-boekje geeft dat soort adviezen, die in dezelfde energiebezuinigingssfeer vallen. Tips over de zogenaamde Kleine Maatregelen. Dat zijn betaalbare energiebesparende verbeteringen. De energieke hulpjes van onze Megawatt stripheld heten dan ook Donnie Douchetimer, Rayan Radiatorfolie, Lina Ledlamp, Thea Thermometer, Stella Stekkerdoos en Tito Tochtstrip. Inderdaad, allemaal spullen om zelf zonder al te veel investering en technische kennis je huis te verduurzamen.

De verdere inhoud gaat over verspilling. Van gas natuurlijk, als je de verwarming onnodig hoog laat staan. Of van water, als je het normaal vindt om een halfuur onder de warme douche te staan.

Voor de bewustwording staat in een dubbele pagina een opengewerkt huis getekend, met daarin de plekken waar je weer die kleine maatregelen kan toepassen.

Vrij helder allemaal, maar mocht die enigszins technische beschrijving je te ver gaan, dan kun je altijd nog een energiecoach aanvragen. Bij bijna alle energiecoöperaties is die gratis. De coach loopt met jou door het huis, en jij kunt alle vragen stellen.

Ik zeg doen.

—

Sterren: ***

Uitgeverij: www.energiebox.org

Esther Gerritsen – Gebied 19

/in

Gekker dan fictie

Een jeugdroman lijkt het, met dat prachtplaatje op de cover van een man met een hond, starend naar een planetoïde. Of staat die man met hond juist op een planetoïde en en is de hangende bol waar ze naar kijken, onze aarde?

Raadsels die een voorloper blijken te zijn van het verhaal dat Gerritsen ontvouwt:

“Toen Tomas wakker werd, lag zijn vrouw niet naast hem. Hij riep haar naam en kreeg geen antwoord. De dag ervoor hadden ze elkaar het jawoord gegeven… Door met Susanne te trouwen was hij geen gescheiden man meer.”

Het ontwaken van de onfortuinlijke Tomas stuurt hem zijn hoogstpersoonlijke helletocht in. Hij is schrijver van redelijk veelgelezen boeken, maar de gebeurtenissen die hem nu overkomen zijn gekker dan fictie. In shock gaat hij op zoek naar zijn vrouw.

Slaat de verdwijning van Susanne hem al ver uit het lood; de zaken die hij bij de speurtocht naar haar op het spoor komt, zijn vele malen verontrustender. Alle signalen wijzen erop dat zijn vrouw letterlijk van de aardbodem verdwenen is. En naar een andere planeet is gegaan. Ongeloofwaardiger nog: alle andere mensen ook. Nou ja, bijna alle mensen. Niet iedereen is geschikt bevonden om verder te gaan leven op de nieuwe planeet. Hij ook niet. Dat is even slikken.

Tomas realiseert zich dat hij met de andere thuisblijvers achter is gebleven op aarde. Hij was blijkbaar niet nuttig genoeg voor de nieuwe planeet: ‘Gebied 19’. Die naam is tegelijk een verwijzing naar een gebied in de menselijke hersenen, waar wetenschappers mensen ‘gelukkiger’ zouden kunnen maken.

Maar waar is die planeet eigenlijk, en hoe kan hij er komen? Want hij wil toch graag contact krijgen met Susanne. En hoezo is hij ongeschikt verklaard?

Gerritsen speelt met deze originele vertelling met de maakbaarheid van een leven en van een nieuw te scheppen wereld. Ze neemt zichzelf als schrijver tegelijkertijd losjes op de hak, immers ook imaginaire werelden scheppend.

Enige kritiek popt ook op. De zoektocht van Tomas naar de nieuwe planeet en zijn vrouw is lang. Erg lang. Terwijl hij licht in de duisternis probeert te krijgen, gaan pagina’s voorbij met twijfelen en gewetensvolle beslissingen tegen elkaar afzetten. Wat gaat hij doen? Is hij tevreden met zijn huidige leven of zou hij toch op die wereld willen rondkijken? Die passages verdienen geen schoonheidsprijs.

Daar staat tegenover, globaal gezien, dat dit een plezierig vervreemdend en toch inleefbaar verhaal is dat Gerritsen hier tot leven wekt. En voor de fans: er zijn signalen dat ze aan een vervolg werkt.

—

ISBN: 9789044547900

Sterren: ***

Uitgeverij: De Geus

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

Lekker snel – Afvallen met project gezond

/in

Gezond en makkelijk afvallen met snelle recepten

‘Project Gezond’ is een initiatief van een groepje enthousiastelingen die gezond eten koppelen aan snelle maaltijden.

Zoals we weten, is die koppeling vrijwel onmogelijk. Snelle maaltijden warm je op in de magnetron, haal je bij een snackbar of laat je door de Shaormaboer bezorgen. Des te nieuwsgierigmakender is daarom dit boek.

Beginnen bij het begin. De bruikbaarheid van het boek begint al bij de praktische uitvoering: een stevige hardcover die bestand is tegen een stootje en wat vette spetters.

Het voorwoord noemt het doel:

“Lekker koken is voor ons niet ingewikkeld. Snel koken ook niet. Maar wanneer die twee elementen in elk recept samen moeten komen wordt het lastiger…

Na veelvuldig testen, timen en natuurlijk proeven, hadden we een prachtige collectie van 42 heerlijke dinerrecepten. Veel recepten heb je met gemak binnen 30 minuten op tafel staan. Wij hebben alle recepten met de timer op het aanrecht gekookt om er zeker van te zijn dat 30 minuten haalbaar is.”

Zo is dat, en de schrijvers voegen de woorden bij de daad. Na het voorwoord komt een aantal erg praktische tips; een soort gebruiksaanwijzing voor de recepten. Zo kun je eerst het aantal dikmakende ingrediënten dat je naar binnen wilt werken, bekijken met de calorieëntabel. Daarnaast raden de auteurs ook zes eetmomenten per dag aan. Daardoor blijft je bloedsuikerspiegel stabiel en voorkom je dat je trek krijgt en gaat snoepen of meer eten dan nodig is. Erg nuttig.

Ook de bruikbaarheid komt je op bijna elke pagina tegemoet. Heldere uitleg ook. Er is duidelijk moeite gedaan om de lezer te voorzien van wat de titel belooft: makkelijk afvallen met snelle recepten.

Die goed volgbare recepten vullen de rest van het boek. Op elke pagina een duidelijke foto van het klaargemaakte recept, op een bord of in schaaltjes, de benodigde accessoires ernaast.

Op de bladzijde ertegenover vind je het recept. Bijvoorbeeld de Pasta Primavera:

-Als je laat thuis bent, heb je misschien niet zoveel zin meer om te koken. Een snelle pasta is dan wellicht het maximaal haalbare…

-Aantal personen (inderdaad, dat)

-ZO MAAK JE HET (heldere uitleg maakproces)

-Tips & Tricks (hoe je de groenten, of de pasta, of iets anders, varieert)

-Per Persoon (De exacte hoeveelheden in Kilocalorieën)

Een extra feature is het dubbele blauwe lint. Het ene lint geeft de week aan, de andere de dag. Of je legt het bij het recept dat je wilt maken. Prima boek met een mooie doelstelling.

www.projectgezond.nl

—

ISBN: 9789082745283

Sterren: ****

Uitgeverij: www.projectgezond.nl

Ook verschenen op Bazarow 

Bart Chabot – ooievaarsblues

/in

Melancholiepoëzie

Het boekenweekgeschenk 2024 is van Bart Chabot. Het is een selectie uit zijn gedichten uit zijn bestaande oeuvre. Wel herschreef hij ze, en voegde bij wijze van actualiteit nog twee nieuwe toe. 

Gedichten? Ja gedichten, al zijn die niet altijd makkelijk te interpreteren. Je komt al snel uit op een gevoel, een beeld dat de dichter over wil brengen: een soort gecondenseerde emotie. Gelukkig zijn deze gedichten van Chabot redelijk recht voor z’n raap, en bovendien vaak gekruid met humor. Uitleggen is niet nodig, het gevoel komt bij het lezen. Neem dit korte poëem:

Een hele troost

‘zeg,

trouwens

hoe is ‘t eigenlijk

met je moeder?’

‘mijn moeder?’ zei ik

‘wist je dat dan niet?

o, die is alweer

een paar jaar dood  

maar,

we hebben d’r

op video’

De spreker van de woorden uit het gedicht is blijkbaar niet al een tijdje niet in beeld geweest, want zijn vraag landt niet bepaald zacht.

Dood. Dat is moeder, ja. Al een paar jaar. En dat jij het nu nog vraagt, kan komen doordat je geen flintertje interesse hebt in haar. Of door het bord voor je kop dat je hebt, waardoor je de rouwkaart die je zeker hebt gehad, niet hebt gelezen. Het kan ook komen omdat je een hekel had aan mijn lieve moeder, wat altijd al doorschemerde trouwens, en je nu nog een keer van mij wil horen dat ze eindelijk dood is.

Dus.

Zo zou je als kind van de overledene kunnen reageren. Chabot houdt het echter luchtig en maakt er met de video-mededeling een onverwachter, vrolijker eind aan. 

U merkt het, een hele wereld van emoties achter 12 regels tekst. Die kracht van gedichten gebruikt de schrijver bekwaam het hele boekje door. De gedichten zijn sterk wisselend van lengte en hebben bijna alle een humoristische schwung, of een onverwachte wending. Sommige beslaan tot 4 pagina’s en worden zo bijna een kort verhaal op zich.

De sfeer is meestal melancholisch, zacht droevig terugkijkend op gebeurtenissen uit het leven. Maar soms ook vrolijk of bozig. Net het echte leven. In dit geval een rijp leven.

—

ISBN: 9789059656697

Sterren: ****

Uitgeverij: CPNB

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

De Chabotten – Gezinsverpakking

/in

Rommelige talenten

Het boekenweekgeschenk van 2024 is een gezamenlijk project. De hele familie Chabot heeft zich hiervoor ingezet, blijkt als we gaan lezen. Alle zeven – dat is inclusief hond Bril, die met zijn vrolijke/nieuwsgierige hoofd de cover van het boekje siert.

Een beetje overdosis Chabot is deze boekenweek wel. Vader Bart maakte met ‘ooivevaarsblues’ het themaboekje al. Daarin staan prachtige gedichten overigens, niks dan lof, maar na die geestelijke gymnastiek van Bart krijgen we in dit boekenweekgeschenk nog een extra dosis van de familie.

Soit. De indeling van het boekje is overzichtelijk: Yolanda Chabot bijt met ‘Mamastippen’ het spits af. Die rubriek komt tussen de bijdragen van de andere Chabotten regelmatig terug. Goed, helder en met een vleugje ironie. Een mooi woord trouwens, mamastippen – zoek maar op wat het betekent in het boek – dat door de vierjarige Storm al gemunt werd. De jongeman heeft gevoel voor taal.

Tussen de mamastippen geven de gezinsleden om de beurt hun schrijfsels af. Te beginnen met Bril de hond, die een beetje flauwe tekst aanlevert. De eerstvolgende is dan Bart zelve, die waarschijnlijk een uitstekend advies geeft met de titel: ‘Ga nooit met ons op vakantie’. De beschrijving van een geboekte vakantie in Frankrijk ontneemt elke avonturier de lust om iets dergelijks nog te ondernemen. Lekker hobbelig geschreven, plezierig leesbaar.

De andere Chabotfamilieleden doen qua schrijfvaardigheid voor papa en mama niet onder. Ze bespelen de registers van toegankelijk/licht spottend/vermakelijk proza uitstekend, zoals Maurits in Lieve Chaos:

“Er is zelden iemand bij ons thuis geweest. Zelfs een loodgieter lieten we slechts bij uizondering toe. Na een relatie van bijna vier jaar heeft mijn lief nog geen stap in mijn ouderlijk huis gezet. Ook mijn vrienden en eerdere geliefden zijn vrijwel nooit voorbij de voordeur gekomen.

De meeste woningen die potdicht zitten, hebben iets te verbergen. Het zijn huizen die onheil verhullen. Wij houden er geen wereldschokkende praktijken op na. We hebben niets te verstoppen, behalve onszelf. Ons thuis is een burcht. Het is de plek waar we kunnen schuilen, waar andermans blik ons niet kan raken. Onze woning bestaat niet zozeer uit kamers, maar uit voetpaden. Die voetpaden zijn smal, we bouwden muren van meubels en torens van boeken tussen onszelf en de rest van de wereld…”

Het is interessant de verschillen in stijl te zien van alle Chabotjes. Duidelijk is dat ze van papa en mama en waarschijnlijk zelfs van Bril de hond,  een flinke dosis talent hebben meegekregen. Dat zet zich om gevarieerde teksten die de lezer als een aangename verstrooiing tot zich kan nemen. Laat dat nou exact het doel van het Boekenweekgeschenk zijn. Missie geslaagd zeg ik, zelfs met een gezinsverpakking Chabot.

—

ISBN: 9789059656000

Sterren: ***

Uitgeverij: CPNB

Ook verschenen op Bazarow en TikTok

Yasmina Ahamiane – Het is ramadan!

/in

Pluspunten verdienen

Yasmina Ahamiane maakte voor kinderen dit prettig leesbare boekje over ramadan en wat dat precies inhoudt.

We worden met meisje Maryam en jongetje Adam meegenomen als ze voor de eerste keer gaan vasten. Om het juiste tijdstip daarvoor te bepalen is Maryam al een paar avonden op zoek naar de maan, die eruit moet zien als een croissant. Haar vader heeft dat zo gezegd, maar het duurt wel erg lang. Maar dan toch, eindelijk, is het zover. Aan de hemel verschijnt ‘een cadeautje van Allah’, zoals haar moeder dat noemt, en ramadan is begonnen. 

De kindertjes krijgen het doel en nut van ramadan op begrijpelijk niveau uitgelegd. Vooral het feit dat je ‘pluspunten’ kunt verdienen met het vasten, zal ongetwijfeld een prima motivatie zijn.

Toch gaat het de eerste dag al bijna mis. Adam heeft een chocoladereep in zijn hand. Bijna is de ramadan al in de knop gebroken, maar gelukkig redt Maryam hem en kunnen ze al vastend naar school. Want die gaat gewoon door. Alleen is er nog het woord dat ze moeten zeggen voordat ze naar binnen gaan en dat Adam alweer vergeten is. ‘O ja, bismillah!’

Handig om te weten: achterin het boekje zijn in een woordenlijst alle moeilijke woorden vertaald terug te vinden. Zo zien we dat ‘Bismillah’ ‘In de naam van God’ betekent.

Ahamiane houdt de jonge lezertjes goed bij de les. Het vastende tweetal krijgt de attributen mee voor als het vasten gebroken moet worden; ze leren dat er speciaal voor na zonsondergang allerlei lekker eten wordt gemaakt en ze ondervinden soms wat kritische geluiden.

Maar dat alles doorstaan ze, en geholpen door een ijzersterke wil bereiken ze hun doel. Eindelijk is het dan Eid al-Fitr:

“Na een maand lang vasten mogen de kinderen feestvieren. Ze gaan naar de moskee, geven geld aan de armen, trekken mooie kleding aan en ontmoeten elkaar bij Maryam thuis. Broers, zussen, oma’s, opa’s, goede buren en andere lieve mensen zoals Hafsa, Youssef en Yaseer zijn allemaal aanwezig. Ze drinken samen thee en genieten van de hapjes en zoetigheden…”

—

ISBN: 9789000378562

Sterren: ***

Uitgeverij: van Holkema & Warendorf

Ook verschenen op Bazarow en op TikTok

Theo-Henk Streng – Doodeng

/in

Horreur van wisselende kwaliteit

Een horrorbundel, dat zien we als liefhebber van angstaanjagende verhalen graag.  Vol enthousiasme slaan we dus de bundel open. Hij is prettig dik, maar liefst 25 verhalen over 307 bladzijden verdeeld. Een goeie verhaaldichtheid die erom vraagt in de verhalen te duiken en sidderend de fijn kwaadaardige inhoud te ondergaan.

Maar al lezend moeten we concluderen dat het gebodene niet altijd meevalt. Zoals in elke verhalenbundel, is er wisselende kwaliteit en dat ervaren we hier ook.

Eén van de problemen is voorspelbaarheid. In de horrorwereld is slechts een beperkt aantal thema’s beschikbaar om een griezelig verhaal te brouwen. Dat weet bijvoorbeeld de meester van suspense Stephen King als geen ander; daarom maakt hij vuistdikke boeken die het verhaal met ontzettend veel omwegen naar de allang verwachte climax brengen. Bij korte verhalen is dat anders. De naam zegt het al: korte verhalen zijn kort – er is dus geen ruimte voor uitgebreide inleidingen of een langdurige opbouw. Dat wreekt zich hier na een aantal verhalen: we zien de clou al op geruime afstand aankomen.

Erg is dat niet, mits het verhaal een buitengewoon origineel onderwerp behandelt, of de lezer op slinkse wijze op een dwaalspoor zet en daarna onbarmhartig verrast, zodat voornoemde lezer na de vuistslag van de clou achterover zakt op de bank en hijgend de adrenaline moet laten zakken alvorens hij/zij het boek weer ter hand kan nemen om een nieuw verhaal te savoureren.

Dan het probleem van de clou. Ook die moet onverwacht zijn, of op zijn minst een twist in petto hebben, zodat de lezer op de valreep toch nog verrast wordt. In deze bundel kondigen sommige onderwerpen zich al bij de titel aan:

‘Een mooie middag voor voodoo’

‘De complotwappie’

‘Niet door het heksensteegje’

‘De weerwolf’

‘De slangenbezweerder’

‘De weerwolfjager’

‘De waarzegger’

Op deze manier de voorspelbaarheid van een verhaal aangeven is niet handig. Lezers, en vooral horrolezers, hebben veel ervaring in het lezen van enge verhalen. Mede omdat er slechts een beperkt aantal onderwerpen is in het horrorgenre, is de clou al snel weggegeven als de titel te obvious is.

Dat alles gezegd hebbend, komen we natuurlijk ook kleine juweeltjes tegen. In het eerste verhaal ‘Inschattingsfout’ gaat een man in clownskostuum op jacht naar slachtoffers. De inleiding zet de lezer bekwaam op het verkeerde been en laat de climax sterk terugkomen.

Ook bij ‘De weerwolf’ loopt het verhaal goed. Een spannend verhaal met een niet geheel onverwachte ontknoping.

Kortom: aardige verhalen ter verstrooiing ende vermaak, maar van klappertandende horror kunnen we hier niet spreken. Daarvoor zal de auteur ingenieuzere verteltechnieken moeten gebruiken, met minder voorspelbare plots.

—

ISBN: 9789464641462

Sterren: ***

Uitgeverij: Godijn Publishing

Ook verschenen op Bazarow